We zijn bijna een week verder, sinds afgelopen dinsdag staat de klok op de hofstukken stil. De klok is stil gaan staan om 7 voor 2 op dat moment stond iedereen die Dini kende even stil en was stil, stil in gedachten naar de mooie momenten van afgelopen dagen, weken en jaren. Voor die mensen stond de tijd even stil een week lang heeft hier de klok stil gestaan ja die irritante klok maar als die niet tikt is hij net zo vervelend. Gelukkig gaat deze klok week een mooi plaatsje krijgen en weer tikken, elk uur dat hij slaat denken wij terug aan 7 voor 2 op dinsdag… Nu moeten we verder het is lastig om in een huis te zijn waar het vogeltje niet meer fluit maar toch we moeten verder ook met onze herinneringen ons gemis en de tranen we moeten verder… We zitten nu hier nooit gedacht dat we hier op de bank zouden zitten met ons Dini in een lijstje.
Het gemis gaan we maandag afsluiten maar we zullen d’r nooit vergeten het klokje gaat weer tikken. X