All posts by Nick

Chipude Bar Sonia

Afstand 20.14 km
3.5 km/u
7 uur en 20 minutes onderweg
1311 hoogtemeters

Been spannende tocht was het gisteren niet, vooral lang en erg warm, we lopen door een gebied wat 3 jaar geleden is afgebrand. Normaal staan hier hoge bomen maar deze zijn allemaal verdwenen en hebben plaats gemaak voor struiken.
Wel bereiken we vandaag de hoogste top van la Gomera 1487 meter hoog, vanaf hier zijn alle omliggende eilanden goed te zien.

image

image

image

Na dit punt rest ons een lange afdaling in de zon, gelukkig wacht er een groot bed en douche waar te onder kan staan op ons.

Las Hayas

Oudjaar
Afstand 11.2 km
4 km/u
3 uur 30 onderweg

Las Hayas
Afstand 18 km
3,6 km/u
6 uur 30 onderweg
1700 hoogtemeters

Oké oké het was even stil maar we zijn er nog, na een spannende eerste aflevering van Wie is de Mol (Marjolein) tijd om weer een update te geven.
We gaan een paar dagen terug in de tijd en komen aan bij oudjaarsdag, een mooie dag voor een kleine wandeling, terwijl in het dorp de oudjaarsloop wordt georganiseerd dalen wij een stukje af richting zee. Op de route komen we uit in een verlaten botanische tuin hier is sinds de opening in 1997 niet veel meer gebeurd. De tuin staat vol met diverse bomen en planten deels overwoekerd door oranje en paarse bloemen. We lopen door richting de kust en twijfelen om een rondje te maken, bij het zien van het steile pad omhoog besluiten we dat plan over te slaan en keren terug, nog even langs de grote rots en dan maar kijken wat de avond gaat brengen.

image

Om 8 uur s avonds is het dorp verlaten geen bar of restaurant heeft zijn lichten aan en dus moeten we maar van het ingeslagen eten iets leuks zien te maken. Met geitenkaas, calemaris en vijgen is best wat te creëren merken we en het smaakt nog prima ook. Aangezien er echt niets te beleven is hier gaan we maar even liggen om vervolgens om klokslag 12 uur wakker te worden, het is dat men hier wat knalvuurwerk heeft anders waren we gewoon door geslapen. Iets later staat het hele dorp op het plein te dansen op een niet aan te horen band, we proberen erin te komen maar het lukt niet echt dan maar weer terug naar het hotel…

Met een net opkomende maan hebben we nog even genoten van de sterrenhemel om vervolgens toch maar naar binnen te gaan hier in de bergen is het nog best fris. Nieuwjaarsdag was de typische uitbrakdag en hebben we dus ook niet veel gedaan.

De eerste rustdag kwam goed uit want de tocht naar las hayas is een mooie maar soms ook pittige tocht, vanuit ons hotel gaat de weg het eerste uur eigenlijk alleen maar omhoog we lopen tussen de cactussen en tequila planten. In de verte zien we trouwens voor het eerst la Palma in de verte aan de andere kant is Tenerife goed te zien onderweg naar boven. Steeds lijkt de top in zicht maar na elke bocht blijkt er toch weer een nieuw hoogtepunt te zijn, we komen uit bij chorros de epina een klein kerkje met wat vers bergwater vlakbij. De lokale bewoners hier maken gretig gebruik van de 7 stroompjes om alle water voorraden aan te vullen, het water is koud en erg zuiver dus prima te drinken.

image

We dwalen verder het landschap is weer aangepast en we lopen nu tussen de loofbomen en bemoste rotsen, de vogels fluiten hier vrolijk in het zonnetje. Tussendoor zien we nog een kleine waterval, het pad is even vlak dus we kunnen hier mooi meters maken in de verte zien we nog de kerk van Vallehermoso. Een laatste klim en dan is het niet ver meer na een korte lunch stop gaan we het rare mensen bos in. Men zegt dat hier dwaallichten zijn en ander ongedierte, wij komen in dit dichte bos enkel een stel randfiguren tegen die elkaars hand vasthouden en apengeluiden maken. Snel weg daar, door het laurierbos en de varens komen we uit in een klein plaatsje, we slapen daar bij een bar in een bed van 1,20 lang gelukkig is het internet wel goed en kunnen we mooi tijdens een stuk geit npo1 volgen….

image

Santa Catalina – Vallehermoso

Afstand – 18.01 km
Snelheid – 3.4 km/u
Hoogtemeters – 1120 meter
7 uur onderweg

Na onze welverdiende rustdag van gisteren was het weer tijd voor een echte wandeling, net even na het ontbijt op bed staat de taxi alweer klaar om ons naar het eerste punt te vervoeren, het is een bekend punt want hier was onze lunch stop gisteren. Het eerste stuk gaat langs de zee maar al snel gaat de weg steil omhoog, we komen aan in een klein stadje Agulo hier loopt de weg even vlak, de huizen hebben weer alle kleuren hier. Net buiten het stadje steken we de weg over een bord geeft aan nog 1,4 km naar het volgende waypoint, vanaf hier is dat punt ook te zien een glazen gebouw ongeveer 400 recht boven ons, dat gaat een klim worden.

image
In de verte is het glazen gebouw te zien

Na een klein uur bereiken we de top vanaf het glazen gebouw

is een mooi uitzicht over de zee en het stadje, we zijn gelukkig net op tijd er zijn geen grote bussen te zien enkel een paar Franse die met ons mee omhoog hebben geklauterd. Na een korte stop gaan we verder het landschap bovenop bestaat uit kleine stenen en rode glooiende bergen. Het pad gaat tussen de cactussen en pijnbomen richting een botanische tuin, hoog boven ons zijn de roofvogels aan het rondspeuren op zoek naar een muis of hagedis. Bij de tuin aangekomen is het al goed druk hier stopt elke Arke bus dus we blijven er niet lang, ook het restaurant slaan we hier over, iets verder gaat de weg omlaag richting een het grootste waterbassin van la Gomera. Een klein restaurantje is hier te vinden we schuiven aan en nemen een biertje met nog 9 km voor de boeg moet dat wel kunnen.
Het restaurant is dolblij met wat mensen over de vloer een vrouwtje begint vragen te stellen in het Spaans en we begrijpen eruit dat we wat dingen moeten proeven, als vooraf wat soorten kaasjes en brood een muisje kijkt ons toe blij als hij is met een broodkruimel duikt de muis weer tussen de stenen. Wij nemen het er nog van en krijgen een lunch met konijn en inktvisringen als afsluiter geeft de dame ons nog een opwarmertje voor onderweg, een drankje waarbij je je keel voelt branden en wat het lopen makkelijker moet maken.

image

Na de lunch kiezen we een andere weg dan de voorgeschreven route, waar de route rechts langs de Roque Cano moet gaan duiken wij naar links het uitzicht is hier geweldig een groot dal met in de verte ons doel Vallehermoso dit is nog wel een aardige afdaling over een smal paadje waar voornamelijk geiten lopen gezien de keutels.

Na een lange wandeling bereiken we het centrale plein tijd voor wat verfrissing en daarna de schoenen uit… De zon daalt ondertussen in de vallei en geeft mooie beelden… Morgen weer een rustdag poging.

image

Zoolloze rustdag

Vandaag een rustdag dus:
Afstand 13.5 km
4,4 km/u
3 uur en 48 minuten onderweg (ex lunch stop.)
690 hoogte meters

En die lunch was een dikke vis bij het strand.

image

Natuurlijk moesten we er wel iets voor doen, een wandeling naar beneden richting zee. Omdat het een rustdag is zjn we gewoon over een normaal pad gegaan dus geen gladde steentjes vandaag of steile bergen, wel deed de zon vol mee dus was het weer lekker warm. Gelukkig trekken we noordwaarts en hebben we de zon in de rug echt veel mensen komen we niet tegen en kunnen zo genieten van de rustige dorpjes en landbouw hier.
Het lijkt hier wel elke dag zondag te zijn alles gaat rustig en je ziet bijna niemand echt werken.
Vlakbij de zee is een uitzichtpunt we wandelen er rustig heen, hier komen geen bussen met Arke slippers enkel een ouder Duits stel die perongeluk dit plekje vonden op de landkaart.

image

Het uitzichtpunt is vlak voor de kust in de verte zien we el Tiende de hoogste berg van Spanje, voorin de bananenplantages en een oude aanlegplaats voor de boten. Helaas is het onmogelijk dichterbij deze aanlegplaats te komen aangezien de weg in die richting is weggeslagen door een paar vallende stukjes steen. We gaan lunchen en keren daarna om de al iets lager staande zon geeft een mooi schaduw effect over de bergen, met een paar slingerwegrn zijn we weer boven een echte rustdag maar de schoenen blijven hier achter….

image

La La Laja – Hermiqua

Afstand 16.6 km
7:53 onderweg
2,9 km/uur 1775 hoogte meters
Lunch waterkerssoep

Nieuw dag nieuwe route, na een feestmaal gisteren met geit en zwart varkern zijn we toe aan de eerste echte tocht op dit eiland. Om half 9 worden we opgehaald door de taxi die ons naar la laya brengt onderweg zien we een grote donkere wolk met daarvoor een grote regenboog, wij stoppen net iets te ver midden in de donkere wolk. Het eerste uur bestaat dan ook voornamelijk in omhoog klauteren in een natte wolk, de tassen voor het eerst afgeschermd met een regen cover. Gelukkig is de weg omhoog goed te doen en staan we al snel bij de stenen puist die we gisteren al zagen, de steen of Los Roques zoals ze em hier noemen, is een vulkanische schoorsteen waar de onderste vulkanische activiteiten de lava door de aardbodem omhoogdrukt, deze vormt dan een kegel en koelt af zo zijn er in dit gebied vele vulkanische schoorstenen te zien.

image

We komen bij het punt waar de infoborden staan over de wandelingen en dit gebied en nog geen 2 seconde voor we aankomen stoppen er drie grote “la Gomera tours” bussen volgepropt met slippers en taarten. We lopen snel door want er komen zelfs Pakistanen uit de bus voor een snelle foto, gelukkig is er verderop een veel moeilijker te bereiken maar mooier uitzichtpunt waar we alsnog even van het uitzicht kunnen genieten.

De tocht gaat verder en de vulkanische rotsen en bloeiende madeliefjes maken plaats voor laurierbomen, een mooi donker golvend pad richting El Cedro. We slaan het bezoek aan een kapelletje over er was immers al genoeg tijd verloren aan ons uitstapje naar het alternatieve uitzicht, ook wisten we dat er nog een alternatief stuk zou komen. Na de lunch een lekker waterkers soepje gaan we richting een gat niet ver van de lunchplek af een donkere bijna droogstaande tunnel van zo een 800 meter lang zonder verlichting.

image

De tunnel net iets te laag om normaal te kunnen lopen gaan we voor de helft in tot een reflector, dit is het keerpunt en mogen we weer naar buiten. Dat de tunnel net te laag is bewijst de bult op mijn kop nu maar lopen door een bijna uitgedroogde water tunnel was zeker de moeite waard.

Dan volgt het pad omlaag, een pad met kleine treden en glibberige stenen het is langzaam omlaag. Bij een uitzichtspunt zien we een waterval van 150 meter lang echter is het stroompje nog geen meter breed het groen om de waterval heen in zeker mooi. We stoppen nog even bij een groot waterbassin vlakbij een kleinere waterval voordat we het laatste stuk naar beneden ploeteren, de knieën hebben het ondertussen zwaar genoeg gehad en een beetje rust zou lekker zijn. Het plaatsje komt dichterbij en we passeren 2 grote schoorstenen van lava, tussen de aardappel, mais, mandarijntjes en druiven. We zijn in het plaatsje en zoeken ons hotel op een papiertje bij de receptie staat onze naam en kamernummer verder is er niemand gelukkig zien we onze tassen al in de kamer staan, nu eerst even relaxen.

image

Route 35

Afstand 12.25 km
4 uur 20 minuten onderweg
3.4 km/u

De eerste officiële wandeling op La Gomera start op het pad van route 35 vanaf hier moeten we teruglopen naar San Sebastián.
In de morgen worden we opgehaald door onze tour organisator Melanie tijdens de route verteld ze over de diverse planten en landschappen die we in de omgeving zien, na een redelijk klimmetje in het begin is het al snel een glooiende route naar S.S. gelukkig is het vandaag ook weer een beetje helder dus kunnen we tijdens de wandeling ook Tenerife goed zien liggen. Tussen de geitenmelkers en casave planten door dwalen we af richting de stad.

image

Op dit moment bloeien de magrietje hier volop wat de wei een leuk gezicht geeft, in de verte is ook nog een grote rots te zien waar we morgen naartoe mogen lopen. Aan de andere kant zien we de vuurtoren waar we gisteren stonden zo wandelen we weer richting de stad (9000 inwoners) de trappetjes af.

image

Vandaag was zeker niet zwaar en en goede opwarmer voor de rest van de week, vanaf het terras krijgen we nog de laatste instructies voor aankomende week en kunnen we genieten van een koud biertje.