All posts by Nick

Santa Cruz – San Sebastián

De afgelopen dagen hebben we La Palma verlaten en La Gomera begroet, de laatste dag op La Palma hebben we een beetje stads gedaan door een tochtje door het oude centrum van Santa Cruz eindigend bij het waterverdeel station boven de stad waar als het niet mistig is een mooi vergezicht zichtbaar zou mouten zijn. Nou we zitten dus middenin een wolk en echt ver gezichten zit er niet in al met al sluiten we deze dag af met een wandeling van 4.8 km, spullen pakken en de boot op.

image
Maria

De boot tussen la Palma en La Gomera vertrekt als het nog donker is om half 6, alles speelt zich af in het diepe donker. Vanaf het hotel is het een kleine wandeling naar de boot waar het niet erg druk is, we stappen op en varen uit, nog één keer kijken we om.
image

Nog geen 2 uur later is het nog steeds donker we komen in de buurt van San Sebastián, de hoofdstad van La Gomera, vlakbij de haven passeren we een flatgebouw. Na nog eens te kijken blijkt het een cruiseschip van Arke te zijn geschikt voor zo’n 801 passagiers, dat gaat gezellig worden in het dorp…
We meren aan en een taxichauffeur staat te wachten voor een ritje van 2 minuten naar het hotel.

De eerste dag op la Gomera gehuld in de Sahara mist door de mist heen zien we vanaf het hotel nog net het cruise schip, wij besluiten ver weg te blijven van dat ding en gaan richting de vuurtoren.. De tocht gaat weer lekker omhoog en we komen uit bij de rode toren, bijna tegelijkertijd komen er 40 man op een elektrische Arke fiets aan, daar gaat het rustmomentje en al snel gaan we terug naar beneden.
Niet veel later staan we aan de andere kant van San Sebastián, mooie vergezichten (bij helder weer) maar wel een stuk rustiger al dit gekronkeld rond San Sebastián levert wel weer een mooie score op voor dag 1 op La Gomera:
image

Dag 1 San Sebastián
Afstand 11.9 km
Snelheid 3.4 km/u
744 hoogtemeters

Morgen de eerste officiële ronde met een begeleide tour.

PR LP 2.3

Afstand 14.9 km
1270 hoogtemeters
6 uur en 45 minuten
ongeveer

Totaal La Palma ~150 wandel kilometers

PR LP 2.3 is de naam van het laatste wandelpad voor ons op La Palma, de wandeling door de Barranco de la Madera. De tocht zou volgende het boekje 11 km zijn maar door het slechte GPS bereik en het nodige zoek werk zijn we op bijna 15 uitgekomen.

De tocht start in de buurt van een kerkje (goh) met daarnaast een leuk terrasje, we zijn vroeg dus gaan eerst aan de wandel. Volgende de boeken één van de mooiste wandelingen hier maar ook een zware niet geschikt voor lezers met hoogtevrees en alleen voor ervaren lopers, naja precies ons straatje dus en in plaats van puntjes pakket op de vulkaan om A&R in te Galen kiezen we voor deze uitdaging.

image

Vanaf de start is het verste punt al in zicht tussen de wolken is net een stuk muur te zien wat het verste punt moet zijn. In de alweer brandende zon gaan we richting het noord westen het voelt goed om weer aan de oostkant van het eiland te zitten, de “vochtigere” kant is namelijk veel mooier als de warme pijnboomkant. Na een uurtje ploeteren zitten we eindelijk in de schaduw diep verstopt in een kloof waar de zon zich niet vaak laat zien. Gelukkig is het hier niet minder groen, de klokken bloemen bloeien hier overal en vlinders dartelen vrolijk door de lucht, af en toe laat een vogel zich zien maar zoals op het hele eiland zijn die momenten spaarzaam.

image

Niet veel verder veranderd de omgeving van groen naar steen de paden worden smaller en we kunnen steeds verder naar beneden kijken. Om ons heen horen we roggellende geluiden, het zijn de ontluchtingskokers voor de aangelegde waterkanalen hier. Verder zijn alleen nog in de verte de blaffende honden uit de stad te horen… We lopen door naar het verste punt, een gigantisch steile muur van een 50 meter hoogte met een beetje fantasie zie je hier al een grote waterval, nu zien we een hoge gladde muur waar menig klimmer bij zou gaan watertanden.

Na een broodje vervolgen we de route terug, deze begint met een water tunnel van 200 meter lang. Door de gaten aan de linkerkant kijken we de kloof in steeds verder naar beneden, wat we dus niet hebben gezien bij de tweede wandeling maken we hier mee 5 lange donkere tunnels. Het koude water wat door de tunnels stroomt geeft de nodige verfrissing, dit is het drinkwater van Santa Cruz, kraakhelder en ijskoud.

image

Het laatste deel van de tocht gaat toch weer door een dennenbos naar beneden, we lopen door een dikke wolk wat het bos heel mysterieus maakt, aangekomen bij het kerkje is het café al dicht, dan maar snel genieten van het heldere water onder de douche in het hotel.
Ga je naar la Palma voor een mooie wandeling zet de LP 2.3 dan zeker op je lijstje.

image

Bejenado’s piek

Afstand – 13,9 km
1490 hoogtemeters in 7 uur
Hoogste punt 1840 boven NAP

Zeg je La Palma dan zeg je Caldera de Taburiente (iets waar die Tenerife toeristen nooit van gehoord hebben ook al zijn ze op dit eiland,) Taburiente is het middelpunt van het eiland een groots groen gebied met vele wandelpaden een grootse krater met hoge toppen aan alle kanten.
Hier kan je drie dagen dwalen al je alle tijd hebt echter komen wij niet verder dan 1 dag, om bij de krater te kunnen parkeren moet je van te voren een plek reserveren of heel vroeg zijn, wij kiezen het hazenpad en kiezen een zijweg met wat hobbels een bobbels. Op de parkeerplaats komen we als 2de aan gezien de 4 klikobakken moet het een populair punt zijn hier.

image
Ikrecycleomdathetkan

Een rustig pad omhoog tussen de pijnbomen en paarse bloemen door, we komen iets verder uit bij een rots circel ding het bord erbij zegt Lomo Estrecho. Zoek Lomo Estrecho op en je komt niet verder als smalle multi mappen erm tja dat dus….
Op naar de top een rotsig goed te doen pad leid de weg omhoog en al snel zien we de kraterrand dichterbij komen de wandeling is misschien niet heel speciaal want iedereen met wandelschoenen komt hier maar de stop momentjes voor een foto zijn er genoeg, het uitzicht vanaf de top is zelfs nog grootser, in de verte zien we de telescopen en omlaag een gapend gat van 1500 meter diep. Boven op de top bevind zich ook een dagboek na een vrolijke krabbel dalen we weer af, het begint ondertussen wel drukker te worden op de top terwijl wij afdalen komen diverse mensen omhoog geploeterd.

image

Het pad naar beneden is een stuk lastiger als je niet van zigzaggen en kleine kiezelsteentjes houdt. Na een 7 uur onderweg te zijn geweest rest ons een koud biertje en het is eindelijk weer windstil 🙆 De tocht was omlaag best zwaar maar een must do als je op dit eiland zit.

image

Going South

Afstand – 15 km
Tijd – 4 uur
Hoogtemeters – 950

Na een paar rustige dagen weer eens een wat langere wandeling als training voor de klim morgen. Vandaag staat het aparte zuiden op het programma, in de ochtend rijden we langs de Tenequia vulkaan welk in 1971 nog actief was. De lava stromen zijn nog goed te zien in de omgeving, de oudere vulkanen die in 1949 dienst uit maakte op het eiland zijn de omgeving waar wij gaan wandelen. De sporen van de grote bosbrand van 6 jaar geleden zijn nog goed te zien behalve pijnbomen groeit er niet zoveel in dit gebied.
Na een oversteek van een oude lavastroom en het Hello goodmorning zeggen tegen een passerende groep Engelse wandelaars gaan we omhoog.

Met vele bochten komen we weer boven de 1200 meter uit en is het landschap compleet anders, de omgeving lijkt op Mordor zoals Tolkien het in zijn boeken omschrijft een doods landschap waar niets wil groeien de omgeving tussen de vulkanen waar duistere krachten samen spannen, gelukkig schijnt hier wel de zon dus de kans dat we een verdwaalde ork tegenkomen is klein.

image

Het is aan te raden om hier eens ‘s nachts met volle maan te lopen, helaas komen wij daar in ons bezoek niet aan toe, dit stellen we dus maar uit voor een volgende keer. Niet veel verder komen we weer uit tussen de hoge pijnbomen, een paar rotsen steken er bovenuit vanaf daar is Tenerife en la Gomera weer goed te zien in de verte.

image

Tijd voor het laatste stukje omlaag over een weg van vulkaan zand en as de automis weer snel gevonden we gaan nog even verder dieper Mordor in. Een lange slingerweg tussen het gestolde lava en de immense rotsen brengt ons bij een mini zoutvlakte, tja na de 2 grootste van de wereld al gezien te hebben (red. Bolivia en Namibië) kan dit niet heel spannend zijn. Maar toch een wandeling met een duidelijk verhaal over hoe men hier zout kweekt en klaar maakt voor de export het lijkt niet veel maar per jaar word hier 600 ton zout gewonnen. De brandende zon verteld ons dat we weer verder moeten nog dieper Mordor in… We komen niet veel verder uit in een verlaten plek en rijden tussen de bananenplantages her en der zie je een kruis langs de weg hier tot er plots een gigantisch complex opduikt, dit moet Barad-dûr zijn geen enkel normaal wezen kan hier leven en de lucht die hier hangt is een mix van zweet en rottende bananen. Niet veel verder komen we de eerste legers van Sauron tegen het is een koppel beide op slippers en een nou ik kan beter niet verder gaan anders haken er mensen af… Het lijkt een nederzetting hier Tenerife badgasten die denken iets anders te gaan doen, een complex met 6 zwembaden en tennisbanen op het parkeerdek, meer als 300 bijeengehouden kamers en waarschijnlijk een Nederlandstalig animatie team, een groot hek rondom het complex houd de vluchtelingen binnen we hebben nog net een paar foto’s kunnen maken.

image

Voor de lezers die denken ‘hey daar ben ik ook geweest’ het is niet persoonlijk bedoeld maar blijf alsjeblieft in Turkije of doe eens Griekenland.

Gelukkig was de rest van de dag zeer geslaagd en zijn we weer terug op ons veilige stekkie…

Going middle

Ja ja we zijn er in het meest zonnige deel van la Palma, nouja dat zeggen ze dan… Na een week zien we hier de eerste grote wolken, druppels en is er wind. Gelukkig hebben we een mooi huisje bij het dorpje San Nicolas (hoe toepasselijk in deze tijd.) Na het afscheid van onze grot hebben we rustig aan gedaan het landschap veranderd elke km. We zijn via de oudste draken boom van het eiland nu in het drukste deel. Gelukkig is druk relatief hier met achter ons 3 lavastenen rotsen en naast ons 1 huisje.

image

Onderweg naar ons nieuw verblijf nog een korte wandeling gemaakt, het gaat ondertussen wennen om gemaakt gemiddeld 3 km per uur te lopen en om te kunnen genieten van 15 meter vlak pad. Onze wandeling gaf een mooi uitzicht over de grootste stad van het westen en het achterliggende vulkaan land.
Helaas was voor de top van Torre del Time geen tijd meer dus zijn we via Los Llanos (waar je bij het park een lekker ijsje kan halen en genieten van de eerste waterval) naar Las Manchas gereden. Een makkelijk dagje met 5 km te been en een lange tocht over de weg..

image

Een dag later kiezen we voor een tocht van 9 km door vulkaan zand en dat is ZWAAR zand te vergelijken met een gravelbaan oprennen in een hoek van 25 graden. Na een km schiet er ineens een doek over ons heen de eerste paraglider die we zien, ze springen ook van deze berg af vanwege de gunstige wind. Iets verder zien we een auto omhoog gaan tjah lekker makkelijk omhoog met de auto en naar beneden surfen en wij maar omhoog klauteren naja tot we in een wolk zaten ging het makkelijk. Boven bij de vulkaan kregen we nog even een mooi uitzicht en was ons verblijf in de verte te zien, vanaf de andere kant van de berg kwamen de wolken onze richting op, uiteindelijk toen we op 1350 meter hoogte vol in de wolk zaten begon het kouder en ook natter te worden.
Bij een iets vlakker gedeelte tijd voor de lunch in de verte kan je nog wat honden horen blaffen en soms hoor je een moter maar dan houd het op, weer helemaal stil… Vanaf hier is de route alleen nog maar richting omlaag , via een slingerend pad zien we de auto al in de verte staan.
Na deze route tussen de pijnbomen en vulkaan besluiten we nog even een klein bergje op te rennen. Zo komt het dag totaal op 10 km met een hoogte verschil van 625 meter.

image

De dag na de vulkaan is het tijd voor de boodschappen, deze 15 km in de grootste supermarkt van la Palma tellen we maar niet mee… Wat een ellende maar ook wij hebben toiletpapier nodig. Gelukkig staan we met een uur weer buiten (nu lukt snel wandelen wel) en gaan we richting de Caldera echter slaan we op tijd af om een bezoek te brengen aan het kerkje van de pijnboom maagd. Vanaf hier volgt een mooie maar erg steile wandeling van 4,5 km omhoog en weer terug. Vanaf dit punt is mooi te zien hoe de wolken proberen over de vulkaankam te duiken.. In de verte zien we nog de telescopen staan lang niet meer zo helder als een paar dagen geleden.. Tijd om snel naar huis te gaan voor een warme douche het begint te regenen buiten…

image

Holbewoners

Totaal vandaag 8.15 km
4 uur en 18 minuten
Volle zon 26 graden geen wind

Tijd voor een verandering, nieuwe plek nieuwe omgevingen.. Eerste stop San Domingo met een klein pleintje bij een leuk liefelijk kerkje.
Vanaf hier een wandeling tussen de drakenbomen langs de kust naast de drakenbomen hebben ze hier weer een totaal andere omgeving, de bloemen zijn anders maar ook de begroeiing is veel lager. We houden de kust aan de rechterhand en de zon aan ons linker…
image

Na een 3 km horen we vanuit de verte iemand schreeuwen… Kieeep kiiieeeep kiieeeeeep klinkt en in de vallei en dat een aantal keer, nu weten we ondertussen dat de Palmareros een raar slag volk is maar dit was toch nieuw. Bij ons eindpunt aangekomen zagen we ook waar het geluid vandaan kwam, een raar vrouwtje van in de 40 zat bij de ons gekozen lunchplek met een touwtje in haar hand…. Het touwtje ging naar een houten bak met mais eronder…
Het gekke vrouwtje was dus kippen aan het vangen, wij nog uitgelegd dat ze hier alleen naar de naam pollo luisteren en weg was ze… Tjah echt humor hebben ze hier ook al niet.. Tijdens de lunch zagen we in de hoek ook nog een dode rat, smakelijk.
image

Op de terugweg nog genoten van de vele valken in dit gebied om vervolgens even de benen te laten rusten bij de tapas bar.
Aangezien het al kwart over 2 was geworden en men hier (heel handig) de winkels tussen 2 en 5 gesloten houden zijn we nog maar een wandeling gaan doen richting rock Santo Domingo, een grote rots in de zee waar grote golven zich op stuk slaan een waar schouwspel om de tijd te doden… Iets later zijn we weer terug in het dorpje en gaan we na de schappen richting ons nieuwe verblijf.
Daar aangekomen worden we in het Nederlands welkom geheten, met open armen worden we ontvangen en krijgen we een kleine rondleiding over het terrein… Vanavond slapen we in een grot, bed, wasbak, wc, koelkast en een paar lampjes midden in een tuin geen buren verse groente en aarde donker ‘s nachts perfect dus… Als iemand ooit eens la Palma bezoekt deze plek is zeker de moeite waard voor 2/3 dagen. (www.finca-verde.eu)
In de avond hebben we meegegeten en genoten van al het lekkers uit eigen tuin.
image
image

#sterrenhemel #avocados #watishethierstil