All posts by Nick

Day 2: leaving the big city

Vandaag vertrekken we alweer uit de stad, na een lange dag en lange nachtrust zijn we fit om te gaan.

Gisteravond nog even in het centrum geweest een stoffige straat vol met tuk tuk’s, 4 biertjes en een saté met rijst later was het gebeurd, tiet voor een tukkie.

Voor alsnog ziet het land er gewoon Aziatisch uit, 1 big mess 🙂

—–

De dag gaat verder, we rijden over een Chinese weg (weg met gaten) riching kampong cham, halverwege een stop gemaakt voor het oppikken van wat eten. We hebben o.a. lotus flowers, snakehead fish, fried crickets en fried tarantula.
De dag was erg rustig eerst een tempel bezocht (het was een vrouwentempel maar de vliegen en an hadden de meerderheid), daarna een ritje over een Japanse brug en een snelle check bij een 300 meter lange bamboe brug.

Nu bij het hotel (nog niet half zo goed als de vorige) tijd om alles te proeven, de krekels smaken goed, de vis een beetje zoutig maarde leukste was toch wel de spin, krakend in de mond maar het is net een zoutje lekker was het niet echt maar toch ….

Zometeen even shoppen, fruit en bier halen en dan kijken of er nog iets te beleven is in dit dorp.

—–

In dit dorpje is weinig te beleven, even langs de markt hier verkopen ze naast de bekende scooteronderdelen ook inktvis met vlieg, geroosterde ratten en hanenpoten.

Om 3 uur zetten de vrouwtjes de eetstalletjes op langs de mekong, heerlijk biertje gedronken…
Damn er zit nogsteeds een krekelpoot tussen m’n tanden, tijd om naar bed te gaan en na te genieten.

Dag 1: Schiphol

Tijd om te gaan, huis opgeruimd tassen vol en klaar. Tripje Schiphol – Singapore – Phnom Penh, hopelijk deze trip geen jankende kinderen aan boord, maar we hebben er zin an.

Tot over 24 uur en 20 graden verder!
—-
Na een treinreis van bijna een uur in een overvolle trein eindelijk bij de gele borden….
Hop, hop laatste hamburger en dat vliegapparaat in. We hebben geluk 2 rijen voor ons een bleehrend kind en als die stil is zit er 7 rijen achter ons nog zo’n geval…

Gelukkig hoeven we maar 12 uur.

Nog 3.5 uur is de eerste hobbel genomen, het begint alleen zwaarder te worden Django unchained is afgelopen, het bier is op dus we zitten aan de cocktails… Singapore Slingshots als je daar niet van in slaap valt…

Ondertussen zijn we in Phnom Penh na een rare transfer bij Siep Ream, vliegtuig geland iedereen en alles eruit, rondje door de tassenscanners en weer het vliegtuig in… Maja ook weer meegemaakt tijd voor een biertje.

Een maand geleden

Het is alweer bijna een maand geleden, een maand geleden dat we voor de laatste keer naar de Hofstukken gingen om naar Dini te gaan.

De weken daarna zijn in een stroomversnelling voorbij gegaan. De laatste momenten, het moment dat we wisten nu gaat het echt gebeuren, het rondje lopen daarna om tot rust te komen, eten bij Edwin en Mark’s, de verplichtingen het laatste afscheid, alle lieve kaartjes, het huis leegruimen, nog een verhuizing tussendoor met het werk en dan nu… De laatste spullen zijn bijna allemaal uit het huit, Dini’s huis is niet meer haar huis, kaal, leeg, grouw er is geen leven meer.

Overmorgen gaat iedereen de kerst in, wij zullen dan 2 kaarsjes branden, 1 voor Opa en 1 voor Dini. Gelukkig heeft Heerenveen weer eens gewonnen toch nog iets positiefs, morgen gaan we met een nieuw ticket weer de achtbaan in die van kerst en oud en nieuw, veel mensen kijken er naar uit ik denk allen naar waar we hadden kunnen zijn, ver weg in Cambodia alle elende in Nederland achterlaten zonder zorgen de deur dicht gooien maar helaas dat zit er niet in. We moeten het dit jaar doen met “a Christmas Carol” en “Annie” en daarna alle oudejaarsconferences.

We komen er wel weer uit volgend jaar 2013 komen we terug hopelijk gaat het een mooi jaar worden…

De tijd

We zijn bijna een week verder, sinds afgelopen dinsdag staat de klok op de hofstukken stil. De klok is stil gaan staan om 7 voor 2 op dat moment stond iedereen die Dini kende even stil en was stil, stil in gedachten naar de mooie momenten van afgelopen dagen, weken en jaren. Voor die mensen stond de tijd even stil een week lang heeft hier de klok stil gestaan ja die irritante klok maar als die niet tikt is hij net zo vervelend. Gelukkig gaat deze klok week een mooi plaatsje krijgen en weer tikken, elk uur dat hij slaat denken wij terug aan 7 voor 2 op dinsdag… Nu moeten we verder het is lastig om in een huis te zijn waar het vogeltje niet meer fluit maar toch we moeten verder ook met onze herinneringen ons gemis en de tranen we moeten verder… We zitten nu hier nooit gedacht dat we hier op de bank zouden zitten met ons Dini in een lijstje.
Het gemis gaan we maandag afsluiten maar we zullen d’r nooit vergeten het klokje gaat weer tikken. X