Sinds we uit Vientiane vertrokken zijn we in het bezit van een nieuwe gids, een wat rustige als de vorige met voldoende verhalen, gelukkig spreekt hij langzaam en kunnen we hem meestal goed volgen. Na een iets te lange busrit vanuit Vientiane zijn we uitgekomen bij een Resort langs de rivier, het uitzicht is hier schitterend en tijdens de nacht barst het hier van de vleermuizen. 

Op het programma vandaag een natte grot, niet gewoon nat maar 7 km lang nat, dit is dan ook de reden dan we een boot hebben. De omgeving is prachtig en in het groen blauwe water zijn grote vissen te zien. In de grot zelf is het behoorlijk donker, met de zaklampen voorzien we de duisternis van een beetje licht tot we in het midden de boot afgeschopt worden. Een stukje wandelen in een gedeelte wat is aangekleed met blauwe en groene verlichting doet je denken aan de grotten van Han maar dan een stuk rustiger. De verlichting maakt de stalagmieten en stalactieten als ware kunstwerken, we lopen hier rond met nog 2 andere koppels, de stilte maakt het schouwspel hier compleet. 

Tijd om de boot weer in te stappen naar het einde van de tunnel vanuit het donker word het weer licht en varen we door het groen met op de achtergrond de hoge limestone rotsen. We stoppen hier voor een bezoek aan een dorpje en een drankje waarna we de boot weer ingaan voor de terugreis. 

Terug bij de ingang genieten we nog even van de mooie omgeving waar plots een ijsvogel komt kijken of er iets te halen valt, helaas word deze alweer snel weggejaagd door een passerende boot maar het teken dat we voor het eerst wat vogeltjes zien geeft toch hoop. 

Na een korte lunchstop krijgen we nog een verrassing in plaats van terug over de weg gaan we met een gids via de andere kant van de rivier terug. Hier lopen we door een stuk bosgebied over bijna vlakke paden mooi om dus rustig rond te kijken. Ook hier zien we wat vogeltjes waarvan een groepje op koolmeesjes lijkt. We passeren wat beekjes en lopen langs de grote rotswanden waar een aantal groten te zien zijn welke tijdens de stille oorlog gebruikt werden als schuilplaats, bij 1 grot staat op 6,57 meter hoog een groot Boeda beeld, dat verwacht je toch niet in het bos. Na nog wat kronkelige paden gaan we weer door de rivier naar de andere kant. 

Hier lopen we dwars door een dorp waar we toch onverwachte gasten zijn, iets verder zijn de rijstvelden welke nu gebruikt worden als tabakplantage. Na een wandeling van 5 uur komen we dorstig aan bij ons huisje… 

Gelukkig 2017!

Afgelopen dagen zijn een in de twee grote steden van Laos geweest, na het bezoek van de waterval was het tijd voor oud en nieuw in Luang prabang. Een oudjaarsdinner voor 8 euro en daarna door naar het centrale plein waar zowaar een feest aan de gang was. Hier zijn we met wat Zwitsers aan het feesten geweest met de nodige biertjes, rum en vuurwerk. 

Een dag later was het dan ook duidelijk een rustdag, er was regen en geen noodzaak om op pad te gaan. Op naar Vientiane met het vliegtuig. 

De rust van luang prabang is duidelijk voorbij, Vientiane is een echte stad veel verkeer en geluid om je heen. De stad bestaat uit oude gebouwen en tempels waarvan de meeste opnieuw zijn opgebouwd na de oorlog met Thailand. 

Verder is de stad niet speciaal de smog en herrie van de scooters en de irritante tuk tuk chauffeurs we hadden ze niet gemist. 

Vandaag een nieuw avontuur, met de fiets naar de Kuang Si watervallen een must see in Laos.. Deze watervallen zijn qua populariteit te vergelijken met de tempels van Ankor Wat in Cambodja alle groepsleider komen hier langs als ze in 5 dagen door Laos tuffen. 

Wij besluiten om de fiets te pakken een tocht van 2 uur oven 30 km. Om 9 uur springen we na wat moeite om fietsen te regelen op de fiets. De tocht eerst de stad uit en dan door een heuvelachtig landschap langs de mekong richting de watervallen. Onderweg zijn er diverse festiviteiten vanwegen het Mongk New year, meisjes in de mooiste jurken en jongens in schooloutfit spelen spelletjes langs de weg, we passeren een berg en daarna wat dorpjes. Op 5 km voor de eindstreep hebben we nog 1 berg te gaan, lekker op een onbekende fiets zonder fietsschoenen maar het is te doen. 

Bij de waterval aangekomen om 11 uur is het nog erg rustig, het park is opgezet in 2 delen de watervallen en een berenopvang, hier staat uitgelegd dat dit duidelijk geen dierentuin is maar een asiel voor beren. De beren zijn bevrijd van stropers en handelaren we zien op foto’s de kleine hokjes waar ze gevangen zaten. Om het doel te ondersteunen kopen we een shirt,  wat ze hier proberen is waarschijnlijk een onmogelijke missie in dit land maar we helpen ze graag een beetje met de missie. 

Iets verderop beginnen de watervallen een grote cascade met daaronder een onwaarschijnlijk ogende groenblauwe poel. 

Elk stukje is uniek en later blijkt dat het goed is dat we vroeg weg zijn gegaan. Uiteindelijk stuiten we op een waterval van zo’n 80 meter hoog. 

Natuurlijk moeten we ook nog even naar de top klimmen een steile wand brengt ons omhoog.ik kan me niet voorstellen dat mensen dit in het regenseizoen doen alles oogt glad en gevaarlijk.  Van bovenaf is er eigenlijk weinig te zien behalve de grote waterplas klaar om naar beneden te storten hier spelen wat kinderen met een schommel boven het water en kruipen er een aantal krabbetjes door het water op zoek naar eten. 

De afdaling is minder fijn als de klim, dit ben je niet gewend als ollander, beneden aangekomen na een moeizame afdaling zien we dat er in plaats van 100 man nu zeker 5000 man rondlopen in het park… Tijd om te vluchten dus… We nemen afscheid van de beertjes en nemen nog snel een lunch. 

Dat dit een must see in Laos is ben ik van overtuigd maar vertrek optijd om er ook echt van te kunnen genieten. 

Op de terugweg worden we regelmatig ingehaald door de overvolle minivans wij genieten op de fiets van deze dag, tijd voor een biertje en een warme douche. 

Afgelopen dagen zaten we langs een rivier in het kleine plaatsje Muang Ngoy. Muang Ngoy is een voormalig backpackers oord maar sinds 2013 is er een weg en komen er elk jaar meer toeristen. Wij pakken de boot, tussen de dozen  vlees en vis zitten we voor een 5 uur lange tocht. De omgeving is groen en om ons heen zijn er mooie rotsformaties we passeren wat kleine dorpjes. Bij aankomst blijkt dit dorpje meer een verzameling van hotels te zijn als een lokaal dorp op houten palen, ook hier gaat de industriële revolutie snel. 

We zijn in 15 minuten door het dorpje heen, heerlijk rustig is het hier geen auto’s of brommers bijna alles gaat nog gewoon te voet. 

De 2de dag gaan we een wandeling maken in totaal 18km met de zon van boven… We bezoeken een aantal naburige dorpjes, waar menig mens dol gelukkig zal zijn van de spelende kinderen en drukke huismoeders genieten wij meer van de wandeling zelf, door de rijstvelden en af en toe de schoenen uit om een riviertje te doorkruisen. De vele vlinders maken de wandeling erg fleurig.. De dorpjes zelf zitten net als het backpackers dorp in een revolutie er zijn nog maar weinig houten daken, de bamboe muren maken plaats voor cement en hier en daar hangt er een schotel om studio sport te kunnen kijken. We keren terug naar ons huisje waar een groep (schreeuwende) Chinezen zijn aangekomen, gelukkig zijn er ook nog zat plekken waar je rustig kan genieten van de sterrenhemel. 

Een dag later zitten we alweer op de boot eerst met z’n tweeën en iets later met 12 maar vanwege een goed verhaal van onze gids worden er weer 8 op een andere boot gezet. In een uurtje reizen we naar het volgende dorpje hier kunnen we nog naar een grot maar deze is niet bijzonder genoeg. We blijven bij ons huisje en genieten van de zonsondergang met op de achtergrond iemand die al 6 uur lang aan het zagen is…. 

Afgelopen dagen is er niet veel gebeurd we zijn vanuit Luang Namta naar Oudomxay gereisd en zitten nu in Muang Khua. Het reizen met de bus heeft zo z’n schare gezellig praten met andere toeristen (totaal niet veel overigens) en genieten van het groen om je heen. Wat dat betreft is Laos vooral relaxed geen drukte op de wegen, weinig irritante mensen die iets verwachten en totaal geen moeite om iets lekkers te eten te vinden. De mensen lachen en zien er gelukkig uit met wat ze hebben,  ook hier zijn ze bezig met een revolutie, de houten huizen veranderen in steen en de gescheurde broeken zijn ook in dit land mode… Aan de andere kant vreten ze nog wel alles wat dood te schieten is en zie je nog maar weinig wild om je heen. 

Bij een tempel spreken we een monnik hij spreekt gebrekkig Engels ondanks 4 jaar les,  de monnik probeerde het tenminste de meesten hier spreken enkel hun eigen taal. Het leven in Laos is relaxed geen stress en het is genieten elke dag…