Op weg naar Toba I

image

image

image

Vroeg op, reisdag op het programma eerst ontbijt, ontbijt zonder kaas en toast enkel warm water en een omelet, even klagen bij de gids en hij regelt 2 biertjes voor onderweg als vergoeding (aangezien hier het bier duurder is dan het eten is dit heel wat.) Vandaag gaat de reis richting het Toba meer waar we morgen aankomen vandaag een stopover halverwege, aangezien er een brug is ingestort slapen we vandaag niet in het orgineel geplande hotel.
Gelukkig is dit hotel net zo goed met spaarlampen als sfeerlicht, een piepende airco, brand gaten en vlekken van wie weet wat in de gordijnen en vloer, lekkende wc en een schitterende uitelkaar vallende roze badkamer toe.

Onderweg veel Durians langs de weg… heerlijk die lucht :s.
Gestopt bij een heet water slootje waar we weer standaard werden aangevallen door de muggen, gelukkig maakte een grote groep apen dit weer goed. Het mooie van Sumatra is dat de bossen hier steeds veranderen zo rij je ‘s morgens nog door de wolken in een nevelwouden zit je ‘s middags voor je gevoel in een Duits dennenbos (echter dan bij 34 graden.)  De lunch was ook weer erg lekker, een kipsaté met echte pindasaus en geen aanmaaktroep zoals wij het kennen.

Maarja de dag zit er weer op morgen verder richting het water.

Owja vanaf vandaag staan we weer rechtop we zijn de evenaar gepasseerd! Omdat we dat helemaal zelfstandig hebben gedaan hebben we vanaf vandaag een echt certificaat gekregen! 😛

Down the hill

image

image

Vanmorgen vroeg vertrokken na een nacht half slapen van de 300 muggenbeten die we ondertussen hebben verzameld.

Op het program een wandeling vanaf het hotel naar het meer met 1 uitdaging 1000 meter afdalen over smalle junglepaadjes en heel veel wilde dieren. Helaas voor ons zijn de meeste van die dieren muggen en bloedzuigers.
De wandeling was niet echt een uitdaging maar zeker wel mooi, je ziet hier ook allerlei bekende struiken en bomen, kaneel, vanille, banaan, pinda’s, gember, citroen, tijgerbalsem, kruidnagel, noodmuskaat, pompoenen, suikerriet en zo nog zat dingen die bij ons alleen in potjes te vinden zijn. Daarnaast ook weer apen gezien, veel vlinders in alle kleuren en maten, libellen en Pluisje! Pluisje is een klein lief diertje dat lijkt op een …

Halverwege in het bod kwamen we aan bij een homestay een paar huisjes bij elkaar waar mensen kunnen overnachten midden in het bos, moet je alleen wel eerst 2 uur lopen. Toch moet dat een heerlijke vakantieplek zijn, uitzicht op het meer, geen gejengel van de moskeeën en geen autos of brommers die je voor de sokken rijden zoals on de rest van het land hier.
Bij de stay even de schoenen check gedaan Lou kwam op 3 bloedzuigers en ik maar 2 :(, gelukkig waren we er wel optijd bij.

Na de tocht aangekomen bij een beach home stay, relaxen. Schoenen uit sokken uit en arg een van die $#*&&$# had me toch te pakken :/
Gelukkig leef ik nog en heeft die bloedzuiger me waarschijnlijk dronken verlaten.
Bij het meer was het erg gezellig en onze gids en chauffeur kunnen gitaar spelen, na een paar nummers waren wij aan de beurt, het muzikale duo. Wat doe je dan, telefoon erbij aansluiten op de boxen en beginnen met Foo Fighters en tja dat kennen ze in dit land niet :p

Morgen de eerste echte rustdag eens kijken hoe we die gaan overleven…

Bukittingi & Maninjau

image

image

image

image

Gisteren was een reisdag dus weinig te melden maar alleen de chaos van het verkeer hier is al een hele beleving.

Vandaag hebben we het programma omgegooid in plaats van een wandeling van 4 uur door de jungle (die we nu morgen gaan doen) zijn we 4 uur door een canyon gaan wandelen. Helaas was de bodem & rivier bedekt met afval maar het uitzicht maakt alles goed.

Na een lange tocht zijn we uit de kloof geklommen, op naar het ziverstadje uit de koloniale tijd; koto kadang. Vanaf de rand van dit stadje is het een mooi uitzicht over de kloof en dan ineens whaaahoooh whaaaahoooh een schreeuw van de gids en honderden vliegend honden komen ineens tot leven in de kloof, wat zijn dat mooie beesten en wat mooi om die dieren zo rond te zien vliegen!

Na deze ervaring nog even gekeken bij de zilverwerken en daarna door naar ons 2 sterren huisje met voor de deur een zwembad, uitzicht op het meer, biertje erbij, ach het leven is zo slecht nog niet.

Rustdag

Een dagje bootje varen, bij de startplek begon het feest al. De boot moest nog in elkaar getimmerd worden. We hadden alweer snel publiek kleine jongens en meisjes staan je aan te staren vanaf een veilige afstand, in dit land zijn blanke mensen namelijk echt een attractie. Stiekem maken ze foto’s en lachen verder. Wij ondertussen maar wachten op de boot. Uit de brug worden de spijkers gehaald op de laatste planken vast te timmeren.

De boottocht was echt relaxen lekker op een houten plank een beetje naar de bomen turen. Tijdens de lunch begon het feest, we stoppen ergens bij een moeras en het begint toch te plensen. Gelukkig was er snel een tent gemaakt dus konden we mooi 2 uur lang schuilen.

Eindelijk halverwege zagen we het eerste grote wild een groepje van 5 gele langstaart apen zaten in een boom te genieten van de zon. Helaas hadden ze ons snel door dus gingen ze als een groep herten springend door de wei ervandoor.

Na nog wat ijsvogels en waterbuffels gezien te hebben zat de relax tijd erop goed verkleurd zijn we weer terug in de homestay (waar net een rare verwarde tjech is binnengelopen die morgen in de stromende regen alleen de vulkaan op wil.)

Werchter 2012

Sta je om 7.30 op een berg 3800 meter hoog uitblazen van een zware wandeling komt er een SMS binnen. “Pearl Jam & RHCP staan op werchter ga je mee”, zelfs op zo’n locatie moet je meteen antwoorden met ja. Dus bij deze het festival voor volgend jaar ligt vast, helemaal top!

Mt. Kerinci

image

image

image

Half 8, buiten is het 18 graden 55% vocht. Afgelopen nacht geslapen in een klein bedje en om 5 uur gewekt door het gejengel van de moskeen hier, uitslapen zit er dus niet echt bij. Wakker worden met een helder uitzicht op de vulkaan is wel geweldig. We zitten nu op 1000 meter en gaan naar de 3000 meter klimmen vandaag, slapen in tenten en het gaat koud worden…

Het is 15:00 en we hebben het gered, loodzwaar en zeiknat aangezien we het laatste uurtje in een regenwolken hebben gelopen en ondertussen is het weer gaan regenen en hard. Of we met dit weer morgen naar te top gaan is nog de vraag… Hopelijk wel… Nu gaan we thee drinken morgen weer verder…

Half 4 de wekker gaat, om 4 uur snachts begint de laatste tocht naar de top, helaas haakte Lou al af bij de eerste meters. Met alleen een koplamp en veel glibberige paadjes omhoog is het ook bijna niet te doen. Na een uur lopen, klimmen en glibberen houden de struiken op en hebben we nog 2 en half uur door een horizontale gravelbaan naar de top. Wat was dat zwaar elke 10 minuten even op adem komen en naar zuurstof happen.
Eindelijk begint het licht te worden en is de top niet ver meer. Uitgeput maar voldaan staan we tussen de zwaveldampen op de rand van de krater een gapend van 200 meter de diepte in.
Fuck de kota kinabalu, de pinnacles, de pocaya vulkaan, de chimbaraso, dit is het echte werk.

Nu onderweg terug naar beneden naar de rust en een schitterende tocht.