Salento

het duurde even maar we zijn er nog, na een dag in Bogota de hoofdstad van hier snel weer door. Dit keer in een klein propeller vliegtuigje naar pereira om vanaf daar door te reizen naar het überhaupt toeristische Salento. Gelukkig voor ons zitten we op drie km buiten de stad buiten de drukte en midden tussen de vogels.

De rede dat het hier zo druk is komt mede omdat hier de hoogste palmbomen van de wereld te vinden zijn en veel koffieplantages bezocht kunnen worden. 

Wij komen laat aan het regende al en het is al redelijk donker, na een reisdag doe je dan ook niet meer zoveel. We gaan optijd slapen om er optijd uit te kunnen, nog voor 6 uur in de ochtend is het buiten een drukte van jewelste een groene toekan en een groep blauwe vogels maken ons wakker. Veel tijd om rond te kijken hier is er niet we gaan palmbomen kieken.

Een gids haalt ons op en in een oude jeep waarvan niets meer werkt vertrekken we naar het startpunt. Al snel merken we dat de mooie plaatjes uit de reisfolder niet deze maand zijn gemaakt, een grote mistwolk ontneemt het uitzicht.

gelukkig zien we nog genoeg, het staat hier vol met de mooiste bloemen er groeien wilde aardbeien bramen en tomaten langs de weg en af en toe zoeft er een kolibrie langs. Het gebied heeft iets weg van de nevelwouden op la Gomera. Na een korte stop met chocolademelk en kaas (erin) dalen we weer af het begint echt nat te worden.

Na de lunch in Salento nemen we weer een jeep naar ons verblijf en genieten van de mooie vogels om ons heen. Morgen gaan we opzoek naar een waterval, deze moet te vinden zijn op het 100 hectare grote landgoed waar we verblijven.

Palomino 

Bijna 4 dagen van de radar geweest, wat hebben we gedaan dan? Tjah we zijn in een klein stadje beland genaamd Palamino, in de afgelopen jaren is dit slapend dorpje uitgegroeid tot een Katwijk aan zee in t klein. Hier slapen we in een open huisje met bijna uitzicht op zee helemaal verlaten en alleen… nouja zo erg is het ook weer niet er zijn hier ook andere alleen zien we ze niet. De eerste dag zijn we langs de kust naar het oosten gelopen, het zwart en witte zand met palmbomen geeft een rust mee.. zo komen we aan bij een hippie kamp midden in het bos waar een grote groep jongeren hangt, slapen op t strand en roken spul wat hier goedkoop maar illegaal is. Voor ons is slapen op t strand niet besteed de zandvlooien schieten in t rond en happen er rustig op los… gelukkig is ons plekkie voorzien van een hangmat.

we zitten hier wel vol in de natuur naast de parkieten kolibries en gieren zien we ook fregatvogels, ibissen en pelikanen rondvliegen. Een vissertje haalt z’n net binnen vol met grote zwemmers het zit er hier nog vol mee.

De tweede dag hebben we een rustdag ingepland lekker een beetje lezen en genieten van alles wat kruipt rond ons hutje. ‘s avonds genieten we weer van een dinner in t donker, ‘s nachts valt hier regelmatig het licht uit. gelukkig steeds maar voor een paar minuten dat we het moeten doen met enkel het kaarslicht.

 

Dag drie heeft weer wat meer actie we vertrekken om half 6 om samen met een vogelaar het bos in te gaan, om en om spotten we de vogels en horen we op de achtergrond een groep apen brullen. We zien een mot mot zitten en er vliegt een koppeltje groene papagaaien over, onze gids herkent de geluiden snel maar uiteindelijk spot ik de meeste vogels zelf 😁

Rond 11 uur zijn we weer in het plaatsje waar de eerste slippertouristen net wakker worden en richting de rivier gaan om 3 uur op een autoband te zitten. Tijd voor ons om de tassen technisch in te gaan pakken want morgen mogen we weer vliegen.

Als je aan het eind van de rit ook nog een verse kokosnoot krijgt dan is het toch echt genieten. 

Minca

Kom je terug na 4 dagen en ~42km wandelen wat staat er op het program, een afscheidsborrel met de beste groep ooit (in ieder geval dat hebben we de gids wijsgemaakt. ) Een avond in het centrum van Santa Marta in een piratenbar en harde salsa muziek, het was een gezellige boel en de drank ging er goed in, uiteindelijk ging het licht ergens rond 2 uur uit… tijd voor een tukken want een dag laten moesten we naar Minca.

Minca is een klein dorpje op zo’n 60 minuten rijden hier vandaan, we stappen in een 4*4 en rammelen weer de Sierra Nevada in. Onze eerste stop is een oude koffiefabriek waar men gebruik maakt van water als transportmiddel. Het kleine fabriekje was zeer leuk om eens te bekijken en de koffie was erg goed, een pakje bonen kostte dan ook al snel rond de 5,60 euro.

Na deze bijkomende stop zijn we nog even bij een waterval geweest weer midden in de natuur. Hiervoor was het wel weer een half uurtje lopen, een heerlijke koeldown na de vorige vier zware dagen.

edit: nog bijna vergeten te vertellen op de heenweg hadden we nog een politiecontrole, wij als brave ollanders hadden natuurlijk ons paspoort in de kluis liggen, gelukkig hadden ze het niet door toen ze ons rijbewijs kregen 😅

daarnaast zijn er steeds weer mensen die met me op de foto willen, in de piraten are was ik nog Martijn uit Eindhoven en bij de koffiefabriek vond een dame mijn shirt zo leuk… naja t leven is zwaar als model

de dag dat we vertrokken 

uit Cartagena naar Santa Marta, een iets kleiner stadje op zo een 300km afstand. Aangezien afgelopen dagen niet veel spannends is gebeurd kunnen we een kort verhaal ophangen over Colombia. Voor de meeste mensen is colombia een ruw gevaarlijk land en schieten ze iedereen dood met een polshorloge, daarnaast is de cocaïne hier gratis te krijgen politie corrupt en leven de mensen nog in papieren hutjes. Nouja dat is het hier dus absoluut niet ja we hebben politie gezien langs de weg controles uitvoeren op papieren, ja we hebben een zakje cocaïne verhandeld zien worden aan een dronken Brit en ja we hebben 5 ambulances gezien met zwaailichten aan zodat ze sneller door het verkeer kunnen komen. De mensen hier zijn aardig spreken geen centimeter Engels maar proberen altijd een gesprek aan te gaan. Het eten is hier top, nee geen gefrituurde vogelspinnen of schapenhersenen maar lekkere verse vis en draadjesvlees.

Tijdens de route naar santa Marta zien we wel de eerste krottendorpen langs de zee, hier zullen ze het een vissersdorpje noemen. ook rijden we door de stad waar vorige maand 3 ton wit poeder in beslag is genomen, een grote smeriger stad vergelijkbaar met een Rotterdam met de maasvlakte tegen de stad aangebouwd. Een groot deel van de route gaat door een mangrove moeras combi waar vele pelikanen roofvogels en ibissen worden gespot, voor het kleine grut rijden we te hard en onze norse chauffeur heeft niet echt zin om ergens te stoppen. 

Nog een paar uur en de toch naar de verloren stad gaat beginnen, hopelijk met een beetje schaduw en veel dieren. We hopen natuurlijk dit jaar meer slangen te kunnen vinden als voorgaande keren in zuid Amerika we wachten af. 

Cartagena

And so the story begins… ja ons avontuur is begonnen, in een grote stad ten oosten van Panama stad. een collega zei nog niet zo lang geleden op Schiphol dat de eerste rij een start van het avontuur is, bij ons begint het pas op de eerste volle dag.

Cartagena is een vrolijk gekleurde typisch midden Amerikaanse stad. Tranquilo in de supermarkt en gehaast gescheld en getoeter op de weg. We zitten hier in posada le fe een klein schattig optrekje in het midden van de oude stad. Zeker een aanrader met 1 klein probleem, de 2 vrouwtjes die hier werken spreken geen woord Spaans. Gelukkig bestaat er nog iets van Google translate en een dosis inschattingsvermogen dus alles loopt wel ok. 

In de stad zijn overal kunstwerken te zien op de muren, na de zwarte periode proberen de mensen hier het beste ervan te maken, ze zijn vrolijk en behulpzaam en houden van een grapje.

de eerste dag doen we rustig aan een kleine wandeling door de oude binnenstad, zonder route en blind navigeren. gelukkig zijn bijna alle straten hier recht dus als je kan tellen is het best eenvoudig. In de stad zien we wat oude gebouwen een theater met gieren op het dak en een muur met kanonnen gericht op de hoge flats aan de andere kant van het water.

Al snel loopt de temperatuur op en is het tijd om siësta te houden, tijdens de siësta lezen we de weersomstandigheden in Nederland. Precies op de juiste dag vertrokken ook hier moeten ze lachen om alle foto’s met sneeuw en ze vragen zich af hoe men dat kan overleven… Het is ook niet zo gek want hier komt de temperatuur in de Winter niet onder de 20 graden. We rusten wat en genieten van de overvliegende parkieten, de zwevende gieren en een verdwaalde albatros. plots begint het te druppelen en komt er een heuse hoosbui langs, daar ging dag 1…

De volgende dag besluiten we om naar een vogelpark te gaan, dit om alvast te trainen op het spotten van vogels en checken of de camera nog doet wat ie moet doen. Het park is een uurtje rijden langs de chaos van de stad, men is hier nog onbeschofter in het verkeer als vele andere landen, ik mag het wel een beetje schelden op je slome voorganger. 

In het park is het genieten, geen kleine hokjes en een goede staat van het park. 

zo vliegen de dagen wel voorbij en genieten we al vanaf dag 1. Wel hopen we veel vogels ook nog in het wild te vinden maar dat avontuur begint pas over 2 dagen.