Van code oranje naar code geel 

Zo daar gaan we dan op naar een nieuw land en dit keer precies optijd. terwijl in Nederland vanaf 10 uur het land platligt vanwege een paar witte vlokken zijn wij 45 minuten eerder vertrokken richting Newark New York.

De standaard debiele incheckprocedures voor de US zijn nog niet veranderd, de lange trip van wachten en zitten is begonnen. Gelukkig blijven we niet lang in de US, het onpersoonlijke en de roboteske manier van werken bevalt totaal niet. Bijna overal is de bediening vervangen voor tablets en contant betalen is onmogelijk… Gelukkig zijn we op Schiphol tegenwoordig ook al wat gewend.

Snel door naar Panama, waar de jassen wel uit kunnen. Veel tijd om te genieten in Panama is er niet, door een vaag defect aan een hekje vertrok het vliegtuig vanaf New York een half uur later als gepland, nu hadden we ruim bij landing toch nog 41 minuten om bij de volgende gate te geraken. met wat duw en dringwerk stonden we al snel voor de juiste gate en binnen een half uur in het volgende vliegtuig… copa airlines, nu gaat het echt zuid amerikaans worden.

bijna midden in de nacht belanden we in colombia, nog voordat we bij het hotel zijn word het eerste wit al aangeboden (door de taxi chauffeur) wij zijn te moe en gaan slapen… dromen van een wit Nederland

Bye bye Laos

Dat was het dan na een echte vrijdag de dertiende zijn we het land uit. 

De laatste dag in Pakse hadden we niet veel te doen gelukkig onderweg nog wel de waterval bezocht die we een paar dagen eerder hadden gemist. We rijden door en gaan de stad weer in, vanaf het dakterras kijken we uit over het dorpje en genieten nog 1 keer van de zonsondergang aangezien de zon in Bangkok zich meestel schuil houd achter een laag smog. 

We vertrekken vanaf Pakse vier Vientiane door naar Bangkok, op het vliegveld wacht ons alleen een verrassing,  het vliegtuig is al vertrokken. Door een aanpassing in het schema is de vlucht 2 uur naar voren getrokken. Daar sta je dan, gelukkig helpen de mensen van Laos Airlines ons we kunnen misschien mee met de tweede vlucht naar Vientiane om vervolgens 5 uur later een vliegtuig naar Bangkok te kunnen nemen. De vlucht vertrekt over een uur en het grote wachten is begonnen, in spanning wachten we af en we zien onze paspoorten meermaals van hand verwisselen, een dag later vliegen is geen optie aangezien we de aansluitende vlucht naar Nederland niet willen missen. 

Het uur is voorbij maar nogsteeds geen antwoord tot na nog eens 15 minuten wachten onze paspoorten in een kantoor verdwijnen en we snel onze bagage moeten inchecken. Er is plek en nu rennen, gelukkig is het vliegveld niet veel groter dan vliegveld Hilversum dus we zijn snel bij het vliegtuig. Alles komt goed en we kunnen het land uit… 

28 dagen in Laos en wat een leuke tocht, we hebben veel gezien en meegemaakt de boottochten en busreizen, het verblijven bij de homestay of in de natuur onder een paar bananenbladeren er zat veel in deze reis. De vriendelijke behulpzame mensen maken het land compleet, een land wat we nu kunnen afstrepen maar niet gaan vergeten, tot ziens Beerlao tot ziens Laos. 

Don Khon II

Dag 2 op het eiland, eigenlijk een rustdag maar daar is het eiland te mooi voor. 

Even na het ontbijt gaan we weer op pad, we laten de kinderfietsen achter in de hoop meer te kunnen zien van de omgeving. Het tripje van 8 km begint met een pad tussen de rijstvelden waar het zonder schaduw al flink warm is gelukkig komen we af en toe een dorpje tegen met wat beschutting. Na een anderhalf uur komen we bij een waterval uit, de locale bevolking gebruikt dit gebied voornamelijk om te vissen, bij elke waterval zijn er dan ook wel meerdere visnetten te zien. 

Rond de watervallen zit het vol met vlinders en libelles,  ze zijn hier in alle kleuren te spotten. We wandelen nog even langs een Franse dijk waar vroeger de schepen stroomopwaarts werden getrokken, de wankelende bruggetjes richting de muur brachten meer spektakel dan het bouwwerk zelf. 

Op de terugweg zien we over het pad een spoor van een slang, ze zijn er dus nog wel en levend ook, de speurtocht is begonnen en niet veen later zien we een slang gekronkeld om een boomstam zitten. Eindelijk echt wild gespot en langzaam gaan we dichterbij dit heeft de slang ook door en kijkt met zijn ogen recht naar ons. Niet veel later stort hij op de grond en gaat met een noodgang een boom in uit ons zicht aangezien de slang van het merk giftig is gaan we niet verder op zoek en laten we hem met rust. Over rust gesproken vandaag was het een rustdag en het is ondertussen alweer bijna 2 uur tijd voor een siësta. 

Na de siësta gaan we opzoek naar onze gids die met wat eigenaren van restaurants hier een potje aan het badmintonnen is, met een temperatuur van nogsteeds +30 is dat bijna niet te doen. Het gaat er fanatiek aan toe, de baan niet veel meer dan een betonnen ondergrond met aan beide kanten een te bak voor de benodigde verlichting (inclusief bijbehorende vliegjes), aan het einde speel ik ook nog even mee maar dat valt niet mee. Binnen 5 minuten loopt het zweet al overal zonder echt zwaar in te spannen. We hebben in ieder geval wel gelachen en sluiten met de gehele groep af met een lekkere vis en veel te pittig eten… 

Don Khon

Het laatste plekje van de Laos trip, zoals bijna traditie zitten we op een eiland, dit keer in het zuiden van Laos met zicht op de Cambodians grens. Eerst bezoeken we een     waterval na de poortcontrole rijden we door echte krijgen we geen waterval te zien, de deuren blijven gesloten vanwege een topoverleg tussen de ministers van Laos en Cambodja over een dam in de mekong. Wij besluiten het later nog maar eens te proberen en rijden door naar de aanlegplaats voor de boten voor een trip naar Don Khon. 

Tussen het groen zien we de vogels en de locale mensen druk bezig zijn met het jagen op vis. We meren aan bij een van de groene eilanden, na een korte lunch gaan we op belachelijk uitziende fietsen (3 maten te klein en een poezenmandje) richting het zuiden van het eiland. In het zuiden stappen we via een 100 jaar oude aanlegsteiger weer op een bootje dit keer op zoek naar de irriwady dolfijnen. Het de gedachte dat het drie jaar geleden niet gelukt is om ze goed te kunnen zien varen we stroomopwaarts naar een klein eilandje, het duurt niet lang voor we iets verderop de dolfijnen zien,  er zijn er niet veel meer in dit gebied maar ze vertonen zich erg graag. We verblijven een twee uur op het eiland de genietend van het uitzicht en de dolfijnen voor we weer terug varen richting de kinderfietsen. 

Op de weg terug naar de accommodatie horen we wat gibbons huilen en zien we door de al dalende zo’n vele vogels vliegen, wij bezoeken om het af te leren nog maar een waterval. Deze waterval is weer zeer groots over een lengte van 800 meter is een cascade van watervallen te zien met de ondergaande zon staat er een mooie gouden gloed op het water, hier wachten we voor de zonsondergang en keren daarna richting de accommodatie. 

Het eiland is prachtig echter stikt het hier ook van de muggen, ze zijn voornamelijk uit op de enkels, we besluiten dus snel naar onze kamer te gaan waar de wierrook de muggen weg houd hier hebben we eindelijk tijd voor de eerste aflevering van wie is de mol. 

Just another homestay

Het was een paar dagen stil, geen WiFi dus geen berichten… Na de Coffee homestay zijn we doorgereden naar een ander deel van het bolaven plateau. Een klein dorpje verstopt met enkel toegang vanaf een dirtroad. 
Het dorpje is geschikt voor een bezoek aan de wetlands en aan de andere kant ligt een heuvel met een oude tempel erop (niet veel meer dan wat opgestapelde stenen)  Na een kort bezoek bij een uitzichtpunt over de wetlands waar voornamelijk witte vogels en waterbuffels te zien zijn gaan we na de lunch de heuvel op. Een schitterend uitzicht met eindelijk ook wat vogels in de buurt, dichtbij de stenen pilaren heeft 

men ook nog een voetafdruk van Boeda gevonden, het stel niet veel voor maar in dit land is het een belangrijk punt. 

De route die we lopen word ook veel bewandeld door olifanten,  helaas geen wilde maar met stoeltjes erop gevult met voornamelijk dikke Amerikaanse figuren. Wij doen het op eigen kracht wel zo eerlijk en zo zie je veel meer, voor ons steekt een levende eekhoorn over en we zien wat groene vogeltjes vliegen. Tussen de olifantenuitwerpselen banen wij ons een weg naar beneden om van de zonsondergang bij de wetlands te genieten. 

De avond brengt ons verder niet veel een kippensoep en wat spelletjes later begeven we ons onder de klamboe waar een uiterst schattig beertjesdeken op ons ligt te wachten.