Het is vandaag day verde de eerste dag van de trip naar de kaapverdische eilanden, tot ziens donkere dagen en hallo zon. De nacht begon om 4 uur wekkers piepen tijd om de trein op te zoeken, de eerste treinen richting Schiphol zijn tegenwoordig al best vol, het is niet te begrijpen dat zoveel menesen voor de lol om 5 uur in de trein gaan zitten. We zijn een uurtje verder en alweer voorbij de grenscontrole, alles gaat vlotjes vandaag maar dag 1 bestaat toch voornamelijk uit zitten en wachten een vlucht van 9 uur met een korte stopover op Boa Vista.
We vliegen met de budgettours van KLM, alles zeer eenvoudig maar wel goed geregeld. In het vliegtuig zitten we naast de buurman van Jorrit Bergsma (die van de 10k schaatsen.) Hij had wilde plannen en gaat aankomende 3 maanden van Sal naar Suriname om vervolgens een avontuur op Curacao. Een leuk verhaal maar het was meer om de tijd te doden.
Op de luchthaven hadden we de rij met de locals waar een grote groep uit Kopenhagen en Amsterdam zat te wachten op een Visa on arrival waren wij al aangemeld en konden snel door. Helaas was die lol van korte duur, het wachten op de bagage duurde zo lang dat het halve vliegtuig ondertussen weer bij ons stond.
Hop hop tassen mee op naar het vervoer, ook dat ging niet helemaal soepel. Geen taxi met onze organisatie na wat rondvragen heeft iemand voor ons het boekingskantoor gebeld (ja uitbesteden waar het kan :)) en spontaan 5 minuten later was er een mannetje gevonden, deze beste man had vanmorgen het verkeerde bortje uit zn achterbak gehaald. Uiteindelijk toch de rit naar S.M. dit was ook meteen de eerste rit achterop een auto in de achterbak… (In de auto was plek zat maar ff de kop in de wind was erg fijn.)
Yes Sir, I was waiting for very long time, this caboverde trekking is the same name as your organisation.
Mr Driver
Bij het hotel aangekomen nam het boekingskantoor nog ff contact op om zich te verontschuldigen, alles leuk maar wij hebben trek dus na een korte verkleed sessie op naar het eten.
We lopen door de stad en zien her en der wat toeristen maar niet veel, de grote touristenstad zoals we dachten lijkt toch wel anders te zijn… Alle Tui bussen die we op de luchthaven zagen (en dat zijn er veel,) zijn waarschijnlijk direct de resorts in gereden. Na een broodje en een korte siesta, wat zeker aan te raden is bij 28 graden, nog een wandeling gemaakt en uiteindelijk gestopt bij een restaurantje. Tijd voor een eerste vissie, na het eten nog even lekker op het terrasje waar de buren Bob Marley draaien, Ja Man!
Morgen in de ochtend even wat caches afwerken en dan weer terug naar het vliegtuig en op naar Mindelo, kijken of dat eiland net zo een kale rots is als Sal.