Afstand 14.9 km
1270 hoogtemeters
6 uur en 45 minuten
ongeveer

Totaal La Palma ~150 wandel kilometers

PR LP 2.3 is de naam van het laatste wandelpad voor ons op La Palma, de wandeling door de Barranco de la Madera. De tocht zou volgende het boekje 11 km zijn maar door het slechte GPS bereik en het nodige zoek werk zijn we op bijna 15 uitgekomen.

De tocht start in de buurt van een kerkje (goh) met daarnaast een leuk terrasje, we zijn vroeg dus gaan eerst aan de wandel. Volgende de boeken één van de mooiste wandelingen hier maar ook een zware niet geschikt voor lezers met hoogtevrees en alleen voor ervaren lopers, naja precies ons straatje dus en in plaats van puntjes pakket op de vulkaan om A&R in te Galen kiezen we voor deze uitdaging.

Vanaf de start is het verste punt al in zicht tussen de wolken is net een stuk muur te zien wat het verste punt moet zijn. In de alweer brandende zon gaan we richting het noord westen het voelt goed om weer aan de oostkant van het eiland te zitten, de “vochtigere” kant is namelijk veel mooier als de warme pijnboomkant. Na een uurtje ploeteren zitten we eindelijk in de schaduw diep verstopt in een kloof waar de zon zich niet vaak laat zien. Gelukkig is het hier niet minder groen, de klokken bloemen bloeien hier overal en vlinders dartelen vrolijk door de lucht, af en toe laat een vogel zich zien maar zoals op het hele eiland zijn die momenten spaarzaam.

Niet veel verder veranderd de omgeving van groen naar steen de paden worden smaller en we kunnen steeds verder naar beneden kijken. Om ons heen horen we roggellende geluiden, het zijn de ontluchtingskokers voor de aangelegde waterkanalen hier. Verder zijn alleen nog in de verte de blaffende honden uit de stad te horen… We lopen door naar het verste punt, een gigantisch steile muur van een 50 meter hoogte met een beetje fantasie zie je hier al een grote waterval, nu zien we een hoge gladde muur waar menig klimmer bij zou gaan watertanden.

Na een broodje vervolgen we de route terug, deze begint met een water tunnel van 200 meter lang. Door de gaten aan de linkerkant kijken we de kloof in steeds verder naar beneden, wat we dus niet hebben gezien bij de tweede wandeling maken we hier mee 5 lange donkere tunnels. Het koude water wat door de tunnels stroomt geeft de nodige verfrissing, dit is het drinkwater van Santa Cruz, kraakhelder en ijskoud.

Het laatste deel van de tocht gaat toch weer door een dennenbos naar beneden, we lopen door een dikke wolk wat het bos heel mysterieus maakt, aangekomen bij het kerkje is het café al dicht, dan maar snel genieten van het heldere water onder de douche in het hotel.
Ga je naar la Palma voor een mooie wandeling zet de LP 2.3 dan zeker op je lijstje.