Oudjaar
Afstand 11.2 km
4 km/u
3 uur 30 onderweg

Las Hayas
Afstand 18 km
3,6 km/u
6 uur 30 onderweg
1700 hoogtemeters

Oké oké het was even stil maar we zijn er nog, na een spannende eerste aflevering van Wie is de Mol (Marjolein) tijd om weer een update te geven.
We gaan een paar dagen terug in de tijd en komen aan bij oudjaarsdag, een mooie dag voor een kleine wandeling, terwijl in het dorp de oudjaarsloop wordt georganiseerd dalen wij een stukje af richting zee. Op de route komen we uit in een verlaten botanische tuin hier is sinds de opening in 1997 niet veel meer gebeurd. De tuin staat vol met diverse bomen en planten deels overwoekerd door oranje en paarse bloemen. We lopen door richting de kust en twijfelen om een rondje te maken, bij het zien van het steile pad omhoog besluiten we dat plan over te slaan en keren terug, nog even langs de grote rots en dan maar kijken wat de avond gaat brengen.

Om 8 uur s avonds is het dorp verlaten geen bar of restaurant heeft zijn lichten aan en dus moeten we maar van het ingeslagen eten iets leuks zien te maken. Met geitenkaas, calemaris en vijgen is best wat te creëren merken we en het smaakt nog prima ook. Aangezien er echt niets te beleven is hier gaan we maar even liggen om vervolgens om klokslag 12 uur wakker te worden, het is dat men hier wat knalvuurwerk heeft anders waren we gewoon door geslapen. Iets later staat het hele dorp op het plein te dansen op een niet aan te horen band, we proberen erin te komen maar het lukt niet echt dan maar weer terug naar het hotel…

Met een net opkomende maan hebben we nog even genoten van de sterrenhemel om vervolgens toch maar naar binnen te gaan hier in de bergen is het nog best fris. Nieuwjaarsdag was de typische uitbrakdag en hebben we dus ook niet veel gedaan.

De eerste rustdag kwam goed uit want de tocht naar las hayas is een mooie maar soms ook pittige tocht, vanuit ons hotel gaat de weg het eerste uur eigenlijk alleen maar omhoog we lopen tussen de cactussen en tequila planten. In de verte zien we trouwens voor het eerst la Palma in de verte aan de andere kant is Tenerife goed te zien onderweg naar boven. Steeds lijkt de top in zicht maar na elke bocht blijkt er toch weer een nieuw hoogtepunt te zijn, we komen uit bij chorros de epina een klein kerkje met wat vers bergwater vlakbij. De lokale bewoners hier maken gretig gebruik van de 7 stroompjes om alle water voorraden aan te vullen, het water is koud en erg zuiver dus prima te drinken.

We dwalen verder het landschap is weer aangepast en we lopen nu tussen de loofbomen en bemoste rotsen, de vogels fluiten hier vrolijk in het zonnetje. Tussendoor zien we nog een kleine waterval, het pad is even vlak dus we kunnen hier mooi meters maken in de verte zien we nog de kerk van Vallehermoso. Een laatste klim en dan is het niet ver meer na een korte lunch stop gaan we het rare mensen bos in. Men zegt dat hier dwaallichten zijn en ander ongedierte, wij komen in dit dichte bos enkel een stel randfiguren tegen die elkaars hand vasthouden en apengeluiden maken. Snel weg daar, door het laurierbos en de varens komen we uit in een klein plaatsje, we slapen daar bij een bar in een bed van 1,20 lang gelukkig is het internet wel goed en kunnen we mooi tijdens een stuk geit npo1 volgen….