Vandaag zaten we niet op het wat maar in een heus varenbos en onze oproep van gisteren is gehoord we hebben een echte Duits sprekende Boliviaan. Tjah in een land waar zelfs mc donalds het land uit is gezet hoef je geen Engels te verwachten maar met Duits komen we er ook wel.
Maar ff terug naar begin van de dag, vandaag hadden we een Duits ontbijt, nein niet kut sauerkraut und kartoffelen, nee gewoon een groot bord met veel vlees, Duitse koffie en lekkere broodjes. Ff later stond onze nieuwe gids voor de deur en een 2de man die hier in Bolivia voor de plaatselijke touristische website op pad (met ons) ging om foto’s te maken (ja we worden hier lokale helden (als de foto’s gelukt zijn.)) Bij de ingang van het park waren we niet de enige naast ons stond een busje met daarin 10 sardientjes, tjah het zal vast goedkoper zijn…

Gelukkig liepen we al snel helemaal alleen in het bos tussen de bomen, naja varens zo hoog als… hoog.. er zaten exemplaren tussen van 12 meter hoog en aangezien ze een centimeter per jaar groeien kan iedereen wel raden dat dit een oud bossie is.

Na twee dagen tussen de mega hoge rotsen te hebben geleefd leek het nu alweer een episode uit hony I shrunk the kids. Tussen deze planten door groeit, bloeit en leeft vanalles. Verder valt er natuurlijk niet veel te vertellen over varens maar de wandeling van 16 km was zeker de moeite waard. Aan het einde van de route hebben we ook het voor nu hoogste punt bereikt (2420 meter) een punt waar de koude en warme stromen samen komen, tuurlijk zaten wij in de koude stroom en in een wolk dus veel tijd om te genieten was er niet.
Op de terugweg nog wel een aantal mooie roofvogels gespot voor ons interessant maar onze fotograaf op de achterbank was het waarschijnlijk zat.

Morgen op het plan een twee daagse tocht naar de condors.