Tag Archives: vogels

Vakantie 2019 - Vietnam

Ninh Bình

2019/12/29 Nick

Na ons avontuur in Cuc Phuong is het tijd om door te gaan naar de volgende omgeving Ninh Binh nouja niet echt in de plaats maar wel de provincie. Hier hebben we een overvol programma af te werken om vervolgens afscheid te nemen van onze lieve gids Doan.

We starten met een goed ontbijt een grote kom noedel soep, nou is dat niet zo speciaal in Vietnam want je krijgt hier op de niet Wersterse plekken noedelsoep of gebakken rijst als ontbijt. Na de stevige maal gaan w e door naar Trang An een plek waar je vroeg moet zijn om de grote toeristenmassa te ontlopen. Optijd zijn we want er is nog nergens een rij, Trang An is een plek waar je in een klein bootje tussen een aantal tempels en grotten vaart. Na een stukje lopen komen we bij de boten aan er liggen er zeker 300 in de verte zien we er ook al een paar pendelen.

The last temple something with mandarines

De regels zijn heel simpel de boot gaat als je met minimaal 4 man bent en reddingvesten zijn verplicht want het water is toch zeker wel een halve meter diep hier. We wachten even en daar is ons vierde bemanningslid een goedlachse Duitse. We bezoeken in totaal 3 plekken met tempels, het zijn allemaal relatief nieuw gerestaureerde gebouwen en waarvoor de tempels precies zijn is ons niet helemaal duidelijk. De grotten en de omgeving zelf zijn echter veel indrukwekkender, we gaan met het bootje door 7 grotten waarbij de ene net iets lager is dan de ander, we moeten dus regelmatig met de hoofden omlaag om geen stalagtieten te koppen.

In het water spotten we vele vissen en langs de kant en op het water zwemt en vliegt vanalles rond. Het tochtje duurt al snel 3 uur en op ons retour zien we de grote Hanoi bussen net arriveren, langzaam maar zeker zal het rustige water waar wij op zaten veranderen tot één groot file drama. Voor ons tijd om onze nieuwe Duitse vriendin vaarwel te zeggen en door te gaan naar de volgende stop.

We gaan Đền Thái Vi tempel, niet omdat het er heel bijzonder zal zijn maar meer omdat er de opnamens zijn geweest voor De Mol (België) We herkennen de plek direct en komen zelfs de oude meneer Thin tegen die er nog echt rondloopt. De tempel is verder erg nieuw dus een hele speciale plek om lang te blijven is het niet. Op naar de volgende stop.

Voordat we bij de volgende stop zijn gaan we eerst terug naar voor de vorige stop de lunchplek, onze gids had voor de laatste keer iets speciaals geregeld, een luxe restaurant met geit op het menu. Nouja hij trots maar wat we kregen viel echt zwaar tegen voor 10 Euro kregen we wat vette friet een beetje groente zonder smaak en een aardappel tomaat prutje met 2 miezerige stukjes geit erin. Gelukkig was onze gids ook niet echt gelukkig met het resultaat dus na 1000 keer sorry hebben we het hem maar vergeven.

Oke volgende stop dan maar het Khu du lịch sinh thái Vườn Chim Thung Nham of beter bekend als het Thung Nham vogelpark, een ook al relatief nieuw park waar we even konden gluren. Tot ons verbazing kregen we een mannetje mee met een hele grote… cameralens (800mm) hij zou voor ons wel ff wat bij elkaar spotten. Het park zelf is in het begin echt een attractie park met kerstboom, hoedjes lampen, plastic hartjes voor een foto helemaal compleet. Gelukkig wordt het verder in het park al snel beter, we zien echt superveel beesten vliegen helaas blijven de namen niet lang hangen maar het beeld is voor ons al genoeg. Na een paar uur hebben we het wel gezien en lopen weer terug naar de uitgang, ondertussen horen we een man met een megafoon druk bezig met zijn karaoke act, echt een prima locatie voor dat soort onzin in een nationaal vogel park…

Dan is het moment daar na bijna 2 weken moeten we afscheid gaan nemen van onze gids, we delen nog 1 keer het avondeten. Een bijzonder avondeten met vispastasaus (de smaak perfect maar de geur, we leven nog.) Door naar het treinstation voor een nachttrein naar het zuiden, Doan helpt ons tot de laatste seconde en mag dan eindelijk op reis naar huis. Wij gaan door naar Dong Hoi voor het volgende avontuur.

Vakantie 2017 - Colombia

Reserva Cairo

2018/01/01 Nick

De laatste twee dagen in Salento zijn we voornamelijk op eigen grond gebleven. Aangezien het landgoed genoeg te bieden heeft was er ook geen noodzaak om verder te zoeken. In dit gebied staan veel struiken en planten vol in bloei overal zijn wel kleurrijke exemplaren te zien, dit is goed nieuws want bloemen trekken ook veel dieren aan.

De eerste dag is het dan ook vroeg op na een klein rondje gaan we achter ons verblijf de heuvel op, één van de vier huishonden gaat mee en laat duidelijk merken waar we naartoe moeten lopen. Na een pittige klim staan we boven op de heuvel, de gieren zoefen op ooghoogte voorbij en in de verte zien we nog een groep witte vliegers de bergen ingaan. We gaan het bos in en passeren wat kleine watervalletjes om ons heen veel gefluit maar weinig te zien.

Tijdens de afdaling passeren we wat koeien en komen op het laagste gedeelte helaas begon het nu hard te regenen dus moesten we een drie kwartier schuilen onder een boom, onze meereizende hond had er ook geen zin in en school mee.

Het laatste stuk door de bemodderde paden was even afzien we zagen nog wel een vel oranje vogel en later nog twee roofvogels zitten. Met een nat pak zit het avontuur er voor vandaag op.

De volgende dag stond in het teken van de tweede ronde, na eerst een ochtendrondje opzoek naar vogels gingen we weer op pad, dit keer liepen er twee honden mee, ze weten de route naar de waterval dus speurzoeken zat er ook vandaag niet in. Na een oversteek door een beekje komen we aan bij een 12 meter hoge waterval verstopt in het groen, zo bijzonder dat iemand dit gewoon in zijn achtertuin kan hebben.

De oudste hond van de twee dook meteen het water in op zoek naar stenen, één voor één haalt hij ze naar de kant de een nog groter dan de andere. Wat we niet wisten was dat het pad hier ook ophield dus rechtsomkeert door de rivier weer terug, op de terugweg buigen we af en gaan we de heuvel op parallel aan de route van gisteren echter nu niet op een officieel wandelpad. De honden spelen wat met elkaar tot ze spots een sprint trekken en beginnen te grommen, we zien dat ze een beest te pakken hebben en rennen erachteraan om de honden weg te jagen, na wat schreeuwen gaan ze af en kunnen wij ons over het beestje ontfermen. Het is een gordeldier en op zijn rug is duidelijk te zien dat de honden hem aardig te grazen hadden, hij probeert nog weg te komen maar de honden worden daarop meteen weer actief. We houden ze af en nu blijft het gordeldiertje stil liggen, er is maar één optie en dat is het beetje een veilig plek geven, ik til hem op en breng em voorzichtig naar het gat waar hij verder in weg kan kruipen, na wat aarzelen gaat hij erin veilig genoeg op niet weer gegrepen te kunnen worden.

Tijd om na dit avontuur de route te vervolgen aangezien er maar één rondweg te lopen is besluiten we de tocht van gisteren nog een herkansing te geven ook vandaag is er aan vogels niet veel te zien tot we bij de boom zijn waar we stonden te schuilen voor de regen. Hier vliegt een geel zwart vogeltje tussen de oranje bloemen lang kunnen we niet genieten want de twee bengels van honden zijn weer wat op het spoor. In de verte zien we een klein zwart beest wegsprinten het lijkt op een klein varkentje maar we konden het niet snel thuisbrengen.

Na een korte adempauze bij het hotel gaan we nog even langs het plaatsje 3 km verderop, we lopen langs de weg in de hoop op een niet overvolle taxi, net als het begint te druppelen stopt er één, we springen achterop de bumper en hangen aan de jeep op weg naar het dorpje. Heerlijk uitwaaien en even weer wat anders…

Voor ons had het hier best nog een paar dagen langer mogen duren.

Vakantie 2017 - Colombia

Salento

2017/12/28 Nick

het duurde even maar we zijn er nog, na een dag in Bogota de hoofdstad van hier snel weer door. Dit keer in een klein propeller vliegtuigje naar pereira om vanaf daar door te reizen naar het überhaupt toeristische Salento. Gelukkig voor ons zitten we op drie km buiten de stad buiten de drukte en midden tussen de vogels.

De rede dat het hier zo druk is komt mede omdat hier de hoogste palmbomen van de wereld te vinden zijn en veel koffieplantages bezocht kunnen worden.

Wij komen laat aan het regende al en het is al redelijk donker, na een reisdag doe je dan ook niet meer zoveel. We gaan optijd slapen om er optijd uit te kunnen, nog voor 6 uur in de ochtend is het buiten een drukte van jewelste een groene toekan en een groep blauwe vogels maken ons wakker. Veel tijd om rond te kijken hier is er niet we gaan palmbomen kieken.

Een gids haalt ons op en in een oude jeep waarvan niets meer werkt vertrekken we naar het startpunt. Al snel merken we dat de mooie plaatjes uit de reisfolder niet deze maand zijn gemaakt, een grote mistwolk ontneemt het uitzicht.

gelukkig zien we nog genoeg, het staat hier vol met de mooiste bloemen er groeien wilde aardbeien bramen en tomaten langs de weg en af en toe zoeft er een kolibrie langs. Het gebied heeft iets weg van de nevelwouden op la Gomera. Na een korte stop met chocolademelk en kaas (erin) dalen we weer af het begint echt nat te worden.

Na de lunch in Salento nemen we weer een jeep naar ons verblijf en genieten van de mooie vogels om ons heen. Morgen gaan we opzoek naar een waterval, deze moet te vinden zijn op het 100 hectare grote landgoed waar we verblijven.

Vakantie 2013 – Bolivia

Che part 1

2013/12/15 Nick

Daar lig je dan in een kamer zonder elektriciteit kaarsjes aan en op de achtergrond het geblaf van een hond, nog geen 15 meter waar de guerrillas van Che Guevara een laatste oproep voor hulp hebben gepoogd naar de buitenwereld. Maar laten we deze dag bij het begin beginnen, in den morgen lang geleden hebben we afscheid genomen van Samaipata, een klein leuk dorpje en het centrum voor alle mooie uitstapjes afgelopen dagen.
Hier hebben we voor het laatst “duits” ontbeten en was het bamos a la Higuera de plek waar we nu zijn.
Onderweg werd de Che tour al weer snel een vogelspot reis met weer andere soorten en kleuren. Een tussenstop langs de weg was weer in een compleet nieuw landschap, tussen de cactussen en diepe kloven. Hier maken de vogels de nesten op de kop van de cactus, een klein bolletje op een cactus van zo’n 8 meter hoog.

Daarna snel door naar Vallegrande de plaats waar Che openbaar tentoon gesteld werd na zijn dood, een museum met oude foto’s, zijn begraafplaats en de plek waar hij van la Higuera naartoe werd gebracht.

Alles hier is gericht op Che dit voornamelijk voor de toeristen maar welke, in het gehele dorp hebben we er wel 2 gespot, waar Elvis het elke dag met honderden bezoekers moet doen zijn er vandaag wel 4 bezoekers bij Che.
Het is bijna niet te snappen dat in zo’n mooi land en zeker bij deze plaats zo weinig mensen te bekennen zijn, niet dat het erg is natuurlijk.
Onderweg naar onze nieuwe overnachtingsplek zijn we weer tot nieuwe hoogte gestegen, op 2825 hoog zien we het schitterende berglandschap van Bolivia, als men denkt dat de dead road in La Paz de enige plek is hier met steile afgronden dan moet je zeker hier rondtouren. Alles in dit land lijkt wel uit een sprookjesboek te komen, de verhalen, de mensen, de natuur het blijft elke minuut genieten.
Voor de eindbestemming zijn we nog door een dorpje gelopen waar de tijd wel lijkt stil te hebben gestaan, de oude huizen en menen die geen besef hebben hoe laat het is of wat ze morgen gaan doen.

Nu zijn we in La Higuera alweer een plek zo verlaten als maar kan, de gehele avond hebben we 2 auto’s gehoord hier slapen we dan rusten voor een nieuw avontuur morgen, welterusten, buenas noches!

Vakantie 2013 – Bolivia

De condor hike

2013/12/12 Nick

In tegenstelling tot gisteren vandaag weer een schitterende dag gehad, geen regen, bewolkt en af en toe een felle zon.
Die laatste heeft er ook voor gezorgd dat er straks 2 rood gekleurde tomaten gaan proberen te slapen, maarja wie iets moois wil zien moet… Juist geen regen hebben.

Vanmorgen al vroeg eruit voor een offroad trip van hemelsbreed 20 km, in totaal zijn we daarmee 4 uur bezig geweest… Meteen aan de rand van het dorp moesten we al door de eerste rivier heen, daarnaast hebben we op de heenweg zo’n 30 verschillende vogelsoorten gespot. De vogels hier zijn van fel geel tot blauw, groen met rood of gewoon zwart met een dwaze neus. Nog voor we dus al aan de condorhike begonnen stond de teller al op >75 foto’s.
De tocht was dus erg mooi naast de vogels ook nog door vele filmlandschappen gereden, kleine dorpjes met niet veel meer dan een busstop, een kerk en een telefooncel en aan de andere kant de mooi bloeiende cactussen tegen de rood geërodeerde rotsen.
We kunnen ook niet anders dan te zeggen dat Bolivia tot nu toe een van de mooiste landen is in Zuid-Amerika.

Ondertussen aangekomen bij de start van de hike een wat ouder vrouwtje komt de toegangsprijs innen en we mogen gaan, het mooie is dat we ook hier weer verlaten met z’n 3en zijn. Geen massa toeristme hier gelukkig. De weg naar 2100 meter hoogte was goed te doen in de verte zagen we al 2 condors vliegen, om het lastig te maken waren er ook een paar gieren ingehuurd om het ons op grote afstand lastig te maken.

Eenmaal boven op de berg een supergaaf uitzicht, grote bergtoppen, een stukje Amazonegebied en een waterval. Hier was dan ook de lunchplek en het uitzichtpunt. In de verte zagen we de condors vliegen maar ze kwamen maar niet dichterbij. Na een uur gaven we de hoop op nog even een mango eten en hup inpakken. De tas was nog niet gepakt en op dat moment schiet er een condor over dit keer op zo’n 20 meter afstand, wat een geluk alsnog al snel volgde de 2de en toen waren ze op. Tijd om naar benee te gaan.

Op de afdaling kregen we nog een verrassing, een groep van ongeveer 200 parkieten vlogen over ons heen, hadden we al gezegd dat het hier echt geweldig is? Beneden bij de auto nog even het vrouwtje bedankt voor de mooie show en op naar de waterval van gisteren.

De weg erheen was zeer mooi we maakte wat grappen onderweg en even de bocht om en stop… Door de regen lag er een rotsblok van best wel groot op de weg, tjah hemelsbreed was het nog maar 800 meter maar lopen was geen optie meer, missie la pajcha is dus definitief mislukt, gelukkig drukte het de pret niet en hebben we erg genoten vandaag.

The Tower