U ontvangt geen 1000 gulden.
Vandaag was de terugkeer naar de hoofdstad “ssssssht” de dag begon weer om 8 uur onze gids van gisteren stond klaar met een “ssssssht“ chauffeur om ons een goede reis te wensen. “ssssssht” dit keer een mindere auto GEEN airco 🙁 dat gaan 4 warme uurtjes worden. Onze chauffeur sprak behalve yes en no geen woord Engels “ssssssht” maar had wel een ingegroeide telefoon, bijna 2 uur lang was hij aan het schreeuwen tegen dat ding “ssssssht” hoogst irritant.
Naast het belgedrag was het andere geluid “ssssssht“ “ssssssht“ in 4 uur wel een keer of 500 gehoord.
Om deze blog niet verder te vervuilen stop ik er dan maar mee “ssssssht“ out.
Gelukkig hebben we tegenwoordig een GPS want onze chauffeur wist vervolgens ook het hotel niet te vinden, tegen de richting in klapten we nog bijna op een scooter. Blij dat we uit konden stappen.

Bij aankomst at the 252 hotel werden we al snel herkend “welcome back” daarnaast meteen een upgrade gekregen naar een betere kamer altijd fijn 🙂
Eigelijk zou er nog iemand an het reisbureau langskomen maar we hadden geen zin om te wachten, attractie van vandaag het bezoek van de killing fields, weer een plek waar duizenden mensen zijn verkracht, doodgeslagen gemarteld en zonder enige reden zijn vermoord.

Bij het museum staat dan ook een stupa van 15 meter hoog met daarin zeven verdiepingen met schedels en beenderen.

Ook hier hoor je weer de vreselijke verhalen hoe mensen werden vermoord.
Bij de moordkuilen komen zelfs nu nog botten en kleding de grond uit echt onbeschrijfelijk.

Tussen de heuvels vliegen nu vlinders en vogels maar toch gaan de rillingen door je lichaam als je dit van dichtbij hoort en ziet.
Bij de laatste stop duikt er ineens vanuit het niets een slang op, op nog geen 2 meter afstand grijpt hij voor onze neus een kikker, dan toch eindelijk geluk met de camera hij staat er op. Doordat we na het bezoek nog een tochtje van 6 km moesten maken was er geen tijd meer voor de S21 gevangenis. Hier is tijdens de rode khmer periode een school omgebouwd tot martelhuis waar nu nog de boeien en marteltuigen te zien zijn.
Helaas maar toch kunnen we door de verhalen ons goed voorstellen hoe deze periode een ware horror moet zijn geweest voor de lokale bevolking.

Morgen naar Koh Kong waar we voor 2 dagen weer een jungle poging gaan wagen, gelukkig nu al wat beter gewend aan de warmte hier.