De dag begon weer eens lekker vroeg, ontbijtje regenbuitje en aan de wandel maar weer.
Op naar Phnom Sor, een klein bergje niet zo ver van hier maar wel met een erg mooi uitzicht.
De wandeling door de lokale buitenhuisjes was erg leuk, de mensen langs de weg proberen een praatje te maken, de kinderen zwaaien, de honden blaffen en de zon schijnt weer erg vel.
Na hier en daar de weg te vragen (aangezien deze wegen echt niet terug te vinden zijn op de gps) gingen we aardig op het doel af, van de grote weg naar een smal wandelpaadje op naar de muziek, ja we zaten erg dicht bij de jengeltoren maar dit was toch anders.
Een bloemenkraag, net geklede mensen, verse suikerriet drankjes en 5 vrouwen in een bootje druk bezig met het wassen van 30 hele kippen in de rivier.
Spontaan begonnen de vrouwen te brabbelen en te zwaaien dus wij maar beetje terugbrabbelen, aangezien wij geen vloeiend khmer spraken en de dames teen Swahili yield het al snel op… Ze vroegen nog of we ook kip wilde hebben en of we op het feestje kwamen maar het was niet echt gezellig en we moesten nog een berg op dus…
3 stappen verder was een fotosessie aan de gang een mooi vrouwke met 2 dames die een paraplu mochten vasthouden, die moest wel gaan trouwen. Na even toegekeken te hebben en na wat knipoogjes met de bruid denk ik dat ze toch geen ja heeft gezegd… 😉 op naar het volgende station.
Aangezien het weer erg warm was en we het moesten doen met 1 fles water hebben we maar wat stopjes ingelast, even rondkijken bij een paar huisjes en al snel moesten we maar bij oma gaan schuilen voor de zon.
Paar slokjes water beetje lachen naar elkaar en weer verder… Bij de voet van de berg gaf de gps nog 190 meter aan, gelukkig met een hoogteverschil van 160 meter dus het was nog niet recht omhoog.
Op de top gevonden waarvoor we kwamen weer een nieuw doosje en een schitterend uitzicht.
Met in de verte de zee en aan de linkerkant onze volgende bestemming Kep was het na wat water weer tijd om naar beneden te gaan. Even gezwaaid naar de non of waarzegster die tussen wat vlaggetjes op de top van de berg woont en hup als een stel bejaarde berggeiten weer naar benee.
Op de terugweg nog wat stopjes gemaakt waar we spontaan wat smerig fruit kregen (niet te koop in Nederland en gelukkig maar). Gelukkig dreef het glibberige jelly fruit in een kommetje met soyamelk ijs en suiker wat de smaak nog beter maakte. Na deze verfrissende ontdekking terug naar onze ganeshabunker voor een relaxte middag.