Tarrafal een klein vissersdorpje ver verstopt in het noorden van het eiland, hier hebben we de laatste normale dagen buiten de stad en drukte. De voorspelling uit het vorige bericht klopt, we zijn een stuk gaan lopen rondom de nabij gelegen berg eerst richting de vuurtoren en daarna door naar… dat wisten we zelf ook niet zogoed. De GPS gaf geen pad aan maar Wikiloc gaf toch een mogelijkheid aan rondom de berg. De route was mooie en met af en toe klouteren kwamen we aan bij een klein dorpje.. Ondertussen al een paar schedels van koeien gezien en weer een mooie ijsvogel. Vanaf het dorpje zou het nog zo’n 6 km wandelen zijn, maar echt een pad was nergens te bekennen, op de gok dus maar omhoog klouteren gelukkig weten we welke kant we opmoeten.
Opeens is er echt geen pad meer nouja niet iets wat voor ons geschikt is een smal gesleper randje met stenen duid op een geitenpad, aangezien dit echt de enige weg omlaag is en we ondertussen alweer even onderweg zijn wagen we het erop om naar beneden te klauteren. De 6 km terug naar het dorp duren zo uiteindelijk bijna 3 uur en was het een fijne aanslag op de benen. Op een rustig puntje was het ook nog even tijd om alle doornen uit de zool van onze wandelschoenen te trekken, achjah je moet er iets voor over hebben.
We besluiten de avond om het er tevan nemen een lekker wijntje, live muziek en lekker eten, eindelijk vinden we een restaurant met de Gooshneck Barnackels een soort zeepokken, ze smaken naar een mix van oester kwam en mosselen maar zeker een aanrader laat je dus niet afschrikken.
Onze laatste dag in Tarrafal nog één dagje echt genieten, we besluiten het water op te gaan boven ons zien we een groepje witstaartkeerkringvogels, de mooie lange staarten zie je al van verre. Onder ons een nieteens zo hele koude zee, we gaan een paar km langs de kust bijna op de plek waar we een dag eerder liepen, hier komen we een paar vissers tegen met een niet al te beste vangst. Toch gaan we het proberen even snorkelen, inderdaad voor de grote vissen hoef je hier niet meer te zijn maar er blijft nog zat te zien blauwe rode en regenboogvissen zwemmen om ons heen. De bodem is misschien niet zo mooi als bijvoorbeeld bij Belize maar toch de moeite waard, we zien nog een paling rustig tussen de rotsen wachtend op een prooi en hele grote zeeegels. Na een drie kwartier gaan we terug de laatste dag zit er op nu nog ergens eten. We komen uit op een plektje met relaxte loungemuziek de eigenaar komt uit Rotterdam of heeft daar iig lang zeten, het is een gezellig afsluiter met voor de verandering is niet het Afrikaanse gejengel.
