We zitten op het meest mogelijk noordwesten wat Sumatra maar kan bieden, op het eiland Weh.

De dag begon met het ontvluchten van Medan. Een goed ontbijt en op naar het vliegveld.

Bij het vliegveld afscheid genomen van Hotman en Indra, vanaf nu geen gids meer.

Tijdens de vlucht hadden we een prachtig uitzicht over de bergen en bossen van Noord Sumatra.

Bij Banda Aceh werden we opgewacht wij met die beste man naar beneden lopen in de volle zon en ondertussen rijd de chauffeur omhoog om ons op te pikken, typische lokale miscommunicatie.

Na een uurtje door een stad in opbouw te rijden (ze zijn hier nogsteeds bezig met opbouwen na de Tsunami van 8? jaar geleden. Zo ongeveer elk gebouw op de moskeeën na staat in de steigers.

Bij de ferry aangekomen waren we te vroeg voor de fast ferry dus dan maar met de locals op de slow ferry.

2 uurtjes varen, het eiland eerst nog een stipje met bergen wordt steeds groter. Groene heuvels aan de horizon.

Nog geen voet aan wal gezet springen 10 taxichauffeurs op ons af de een nog opdringeriger dan de ander, 1 is bijdehand genoeg en pakt me tas, mooi dat scheeld mij weer sjouwen 😉

Hij propt de tas bij 2 andere mensen in de auto en zegt dat het 150.000 gaat kosten. Dat denkt hij mooi voor elkaar te hebben, dus niet, ik haal m’n tas weer uit de auto en loop weg (nog bedankt voor het dragen.)

De prijs ging meteen omlaag naar 100.000 (10 euro), dan komt er een mannetje naar ons toe, “i take you

25.000 1 person”, kijk das beter kom maar op dan.

Hij loopt weg en de andere chauffeurs kijken ons boos aan en daar is die dan, onze beste man komt met een gammel brommertje aanzetten met ernaast een relaxed meerijkarretje. Een moeten wij daarop? Ja dus, 1 tas in de bak, 1 erachter, Lou in het bakkie en ik met rugtas achterop, hopsa en gaan.

Met gemiddeld 60 per uur crossen we door het heuvelige landschap, af en toe uitwijken voor een overstekende geit maar we hebben het overleefd.

Eindelijk zitten we dan op ons balkonnetje in de zon aan het water met de stream van 3FM aan, laat de vakantie maar beginnen!