Oké Oké het is geen houten hutje geworden dit jaar maar onze kerst was zeker spectaculair.
Omdat we een paar dagen off record zijn geweest zal het wel een lang verhaal gaan worden nog geen idee hoe we dit online gaan krijgen.

Het is kerstavond dag ofzo in Nederland nog niet zo een ding maar de Amerikanen beginnen dan alvast met eten… Wij zitten in Phoung Hue Eco Garden, een plekje in een soort van natuurreservaat. Eigenlijk zijn het veel dorpjes en landbouw in het dorp en daaromheen vele groene heuvels, het is half 9 en we starten met een wandeling een wandeling van ongeveer 12 km voornamelijk door het dal. Easy going, en gelukkig qua temperatuur goed te behappen aangezien  we nog in en wolk leven. Die wolk betekend dan ook meteen dat er nog weinig te zien is van het landschap dan maar focussen op de dichtbij dingen, we wandelen tussen de velden en de dorpjes her en der hebben ze kunstig een voetbalveld weggewerkt. Daarbij zeggende dat als je hier over voetbal begint ze allemaal Van Nistelrooiiii kennen. We steken een riviertje over en komen even verder een groepje vrouwen tegen die druk bezig zijn met de was daar vlakbij zijn er twee ook aan het weven, ze proberen nog een sjaal te verkopen maar met 25 graden is die toch echt niet nodig.

Even later tijd voor lunch bij een visvijver het is bijna niet te begrijpen maar de eerste toeristen die we hier tegenkomen zijn echt typische Hollanders, een gezinnetje 2 kinderen alle uitgedost met gloed nieuwe bergschoenen en alles lijkt nieuw voor ze, wij krijgen mie en gebakken rijst niet zo heel erg nieuw voor ons… Na de lunch op een toch wel leuk plekje drentelen we door nog een paar dorpjes met hun eigen vlinders en bloemen en kippen heel veel kippen die dingen zie je overal hier een straat zonder kip is geen straat, maar oké dat dus, we lopen en daar is onze chauffeur hij blij ons te zien wij iets minder hem (niet dat het een slecht persoon is maar hij kan echt niet rijden.)

We stappen in en na 650 meter mogen we er weer uit voor een wandeling langs een paar kleine watervalletjes, het water is helder maar echt spannend is het niet. Tijd om terug te gaan naar de Eco Garden waar ons kerstdiner bestaat uit voor Vietnamese begrippen een westerse maaltijd met voornamelijk smakeloze groenten en kleine stukjes varkensvlees, de tafel achter ons (met Chinezen) krijgen dan weer hun lokale eten voorgeschoteld met loempia’s en eend… Waarom? Geen idee ga het ze vragen.

De volgende dag eerste kerstdag tijd om echt weer wat avontuurlijks te gaan doen, na het ontbijt rijden we richting Cuc Phuong. Langs de route eerst nog een kleine wandeling van 6 km, hier lopen we langs de suikerriet velden, waar we natuurlijk ook even het verse suikersap moeten proeven. Met deze nieuwe energie stappen we door langs het water zijn er diverse watermolens te zien, door de stroming brengen ze door middel van bamboe kokers het water naar hoger gelegen delen.

Tijd om door te gaan er wacht een natuurpark, dit park kan je bezoeken voor 60.000 Dong omgerekend 2 Euro 40 hierbij zit dan ook meteen inbegrepen een bezoek aan het primate rescue center. Dit center bestaat uit twee delen aan de ene kant proberen ze diverse apen op te vangen om langzaam weer terug te kunnen brengen naar het wild en aan de andere kant doen ze hetzelfde kunstje met schildpadden, bij de apen is het helaas dankzij de lokale gids een race over het pad, veel meer info over Aap naam, Aantal hier, Aantal nog in het wild krijgen we niet.

Oké even een korte interruptie, tijdens het tikken van dit verhaal komt het lokale nieuws van Goedemorgen Vietnam nu al 30 minuten door de dorpsspeakers geblazen, op zich niet zo erg maat het is f*cking half 6!

Verder met het rescue center (je moet toch iets als slapen geen optie is) na de rush door de apen gaan we door naar de schildpadden we wisselen van gids, deze heeft er wat meer zin in maar echt enthausiastme over wat ze daar doen is er niet, best jammer aangezien het werk toch echt belangrijk is. We zien een 7/8 verschillende soorten schildpad, en maken een rondje, zelfs de souvenir shop is dicht dus een beetje sponseren zit er deze kerstdag niet in. Tijd om door te gaan, we gaan eindelijk de bossen in, een bezoekje aan een oude boom, niet zo heel moeilijk hier maar deze staat specifiek benoemd op een kaartje, het is een wandeling van een kleine 1000 meter voor we oog in oog staan met een oude boom, omringt met een hek en een groot bord ervoor met de tekst oude boom erop… Het begint ondertussen te schemeren en de muggen worden actief tijd dus om de lokale deet te testen en richting het avondeten te fietsen, we komen bij de auto aan alleen staat deze voor ons gevoel de verkeerde kant op… Ons verblijf was toch in het park center, tijd om even de gids op zn schouder te tikken, die kijkt me vragen aan van wat heb je nou weer, ik leg uit dat we de verkeerde kant opgaan, er ontstaat een lichte paniek want hij dacht vandaag buiten het park te kunnen slapen bij het water in een soort opslag hotel. Pech voor hem, we moeten wel eerst terug naar de ingang en krijgen te horen dat we er kunnen slapen maar er niets is, ja 2 uur elektriciteit en dan houd het op. We gaan ervoor echten moeten we voor het eten naar het restaurant, hier hebben we een kerstdiner 2.0, een mega grote hal met rijen tafels staan klaar in het midden 1 gedekte tafel, verder een lekkende ijskast een leeg podium en een half open keuken waar veel gebrabbel vandaan komt.

Daar zitten we dan met z’n vieren midden in een lege zaal gelukkig krijgen we nog wel gebakken rijst en tofu want dat mag deze kerstavond toch niet ontbreken. Zoals verwacht zijn we er snel klaar mee en vragen ons af of we nog iets te drinken mee moeten nemen voor onze verblijfsplaats… Nee, niet nodig er is daar wel iets krijgen we te horen, we gaan op pad en rijden de duisternis in, het bos om ons heen is dichter aan het worden en er is steeds minder te zien enkel nog het groen wat voor ons in de koplampen opduikt.

Zo rijden we een half uur door het park heen het is een rechte weg dus we komen echt diep in het park terecht waar plots wat blaffende honden ons staan op te wachten, er is licht en we zien leven… We zitten verkeerd, naja we krijgen hier de sleutel van het huisje en hier mogen we morgen ontbijten.

Terug de auto in en door, weer 10 minuten verder we komen aan in een donker gat, in de verte zien we wel iets van licht een kampvuurtje, hier zitten 6 locals te bbq-en, ze zijn erop uit als vriendengroepje en genieten van de meegenomen cola en knakworstjes. Wij gaan door richting ons huisje, naja beter omschreven als een houtenboomhut is beter, er is al geen elektriciteit meer het piepschuim komt uit het plafond en de laatste Gekkos verlaten het bed en kruipen snel een donker hoekje in. Ons eigen horror huisje, top, gelukkig hangen er wel nog een paar bloemetjesgordijnen voor de ramen (die niet echt dicht kunnen.)

Gelukkig staat er een bed (met wat gaten in het matras) wat heb je verder nodig. Tijd om nog even rond te kijken, in de duisternis met enkel onze zaklampen komen we uit bij een zwembad. Wow hier? Overal rondom het zwembad hoor je geluiden van kikkers krekels en andere dieren, plots vliegt er iets groots tegen mn hand, geen idee wat. We doen even het licht uit om van de duisternis te genieten, maar in het donker zien we plots overal lichtjes verschijnen, het gras zit vol met gloeiwormpjes, kleine rondkruipende led lampjes, how cute. Door met het onderzoek we vinden nog wat grote witte slakken een slapende vogel en een paar grote spinnen, het blijft mooi om spinnen te spotten met een zaklamp de oplichtende ogen maken zelfs de kleinste beestjes zichtbaar. Na een anderhalf uur dwalen houden we het voor gezien en keren terug naar onze 5 sterren bungalow, aangezien er niet veel te doen is zonder licht, WiFi, TV of andere luxe artikelen gaan we genieten van de omgevingsgeluiden en zo val je ook in slaap. Wat een heerlijke omgeving!

Het is half 6, hen we horen regen neerploffen op het dak, zo hard dat het er bijna doorheen lijkt te komen. Tijd om er bijna uit te gaan, wonder boven wonder een perfecte nacht gehad geen last van kruipers of zoemers om ons heen. We staan op en maken een verkenningsronde dit keer met licht, we zien dat we op een soort verlaten bungalowpark zijn beland, 10 verlaten huisjes naja min 1 dan degene waar wij sliepen. Alles ziet er vervallen uit, het grote buitenbad is er inderdaad maar is ondertussen een visvijver geworden, langs het water staat nog een grafsteen waarschijnlijk van de laatst overlevende van dit park. Tijd voor ontbijt op de afgesproken plek, ook hier weer 100 tafels en wij zijn de enige hier, het ontbijt bestaat uit rijst of instant noedelsoep, wel met heerlijke lokale koffie. Daar zit je dan tweede kerstdag aan het ontbijt met 3 blaffende honden en 30 kippen die rond je tafel aan het scharrelen zijn. Vandaag gaan we wandelen door het park, eerst een rondje van 6/7 km langs een 1000 jaar oude boom en daarna nog eens 16 km naar onze nieuwe verblijfsplaats (Ja die plek met die herrie zo f*cking vroeg.)

Het eerste opwarmrondje is makkelijk te doen het grootste gedeelte is voorzien van een normaal pad, om ons heen veel geluid van vogels en knisperende krekels, de hele omgeving ruikt fris door de regenbui van vannacht. Voor ons is het wel opletten voor de gladde paden maar het valt nog mee, we komen aan bij een grotje en lopen nog langs een aantal reuzen van bomen om niet veel verder uit te komen bij de 1000 jaar oude boom, deze boom is ook voorzien van een mooi bord daarnaast zien we dat hij zijn best tijd wel heeft gehad en er niet veel leven meer in de boom zelf zit. Opwarmertje gehad tijd om door te gaan naar het echte werk, de lokale parkwachter staat al klaar om met ons het echte bos in te duiken, het verharde pad veranderd al snel in rotsen of glibberige paadjes, helaas komen we weinig dieren tegen maar het donkere bos is echt een verademing om doorheen te lopen. We beseffen wel dat het niet heel hard gaat met de kilometers op deze manier, gelukkig duurt het niet lang voor we bij plekken komen waar het wel wat harder gaat niet omdat het pad beter is geworden maar omdat onze grote vrienden bloed en zuiger hier aanwezig zijn. Het tempo gaat omhoog maar dat stopt deze krengen niet om aan te haken en mee te liften.

na een 6 uur lopen komen we dan eindelijk uit in de bewoonde wereld de geluiden van een karaoke bar, een warme douche, mensen… het is toch weer even wennen… Uitgeput van de dag val ik in slaap onder mijn hello kitty dekentje…. Tot de alarmbellen gaan en de megafoon begint te tetteren.. Goedemorgen allemaal!!